Την ζωή μας την καθορίζουμε εμείς οι ίδιοι. Με τις πράξεις, τις αποφάσεις, τα συναισθήματα και τα κολλήματά μας. Επιλέγουμε να προβούμε σε κάποιες ενέργειες και συμπερασματικά κρίνουμε αν η επιλογή μας ήταν σωστή ή λανθασμένη, αν μας οδήγησε στην ευτυχία ή στη δυστυχία… Απλά τα πράγματα ως εδώ, σωστά ;; Κι όμως, στην πράξη όλα χολαίνουν...
Το σωστό timing,οι κατάλληλες ή ακατάλληλες συνθήκες, οι συγκυρίες, τα πρόσωπα που συναντάμε στο διάβα μας, μας οδηγούν στο να πράξουμε το σωστό και να νιώσουμε υπερήφανοι για τον εαυτό μας και τη ‘’σωστή’’ επιλογή μας ή στο να κάνουμε λάθος και να οδηγηθούμε στη μοναξιά, στις τύψεις και στα ατέλειωτα και αναπάντητα ‘’γιατί’’;;
Γιατί ενέδωσα και δεν μπόρεσα να ελέγξω τον εαυτό μου; γιατί πιάστηκα κορόιδο; γιατί τόσο καιρό δεν είδα το πραγματικό του/της πρόσωπο; πώς μπόρεσε να με προδώσει; και άλλα πολλά... Τα γιατί αυτά μένουν για πάντα αναπάντητα, επειδή καλώς ή κακώς, συναντάμε στην πορεία της ζωής μας, ανθρώπους που εκμεταλλεύονται τα συναισθήματά μας, μας κοροϊδεύουν, κι όμως μας κάνουν πιο δυνατούς… Ανθρώπους που μας κάνουν να σιχαθούμε τον εαυτό μας και γενικότερα τον κόσμο, ανθρώπους που μας κάνουν καχύποπτους, να μην μπορούμε και να μην θέλουμε να ανοιχτούμε και να πιστέψουμε καινούργια πρόσωπα στη ζωή μας, ανθρώπους που μας κάνουν να πιστεύουμε ότι η μοναξιά αποτελεί τη ΜΟΝΗ ασφαλή λύση για μια ήρεμη και γαλήνια ζωή.
Κάποιοι λένε ότι το να ενδίδεις στα μεγαλύτερα πάθη σου, το να ζεις στα άκρα και να
κάνεις πραγματικότητα τα πιο τρελά σου όνειρα είναι κι αυτό που στο τέλος θα σου φέρει ό,τι ζητάς απ' τη ζωή και τον εαυτό σου. Το να ρισκάρεις τα πάντα, να κάνεις λάθη, να τα παραδέχεσαι και να μαθαίνεις απ' αυτά, σίγουρα σε κάνει πιο δυνατό...
Άλλοι πάλι πιστεύουν ότι πίσω απ' τη φιλήσυχη και ενάρετη ζωή, κρύβεται το κλειδί της μακροχρόνιας ευτυχίας.
Ζώντας μια ζωή με ελεγχόμενα πάθη, χωρίς πολλές φιλοδοξίες, μαθαίνεις να εκτιμάς κάθε τι γύρω σου. Είναι ακόμη νωρίς για να καταλήξω ποια από τις δύο στάσεις ζωής πρέπει να ακολουθήσω και στη δική μου πορεία σ' αυτόν τον κόσμο… Τί τελικά έχει μεγαλύτερη αξία; Να εκπληρώνεις κάθε σου επιθυμία χωρίς να υπολογίζεις συνέπειες ή πριν από κάθε πράξη να σκέφτεσαι τί αυτή θα επιφέρει; Πώς μπορείς να μάθεις να ελέγχεις τον παρορμητισμό σου και να βάζεις πάντα μπροστά τη λογική; πώς μπορείς να ελέγχεις πάντα τον εαυτό σου και να θάβεις μέσα σου ένοχες σκέψεις, μυστικά ,που αν βγουν στο φως, μπορούν να σου αλλάξουν τη ζωή;
Όλα αυτά τα ερωτήματα βασανίζουν το μυαλό μου καιρό τώρα... Αλλά εάν έχω διδαχθεί κάτι από την μέχρι τώρα ζωή μου είναι, ποτέ μη λες ποτέ και μην κατακρίνεις για να μην κριθείς. Είμαστε άνθρωποι με πάθη και αδυναμίες που μερικές φορές μας καταλαμβάνουν και μας κυριεύουν. Κάνουμε λάθη που δυστυχώς τ' αντιλαμβανόμαστε εκ των υστέρων… Αυτός που ξέρει να συγχωρεί είναι άνθρωπος όπως επίσης κι αυτός που μετανοεί...
Θέλω να πιστεύω ότι για τον καθένα μας υπάρχουν και δεύτερες και τρίτες ευκαιρίες… Ποτέ δεν ξέρεις τι σου επιφυλάσσει η ζωή, οπότε είναι καλό να μην γινόμαστε αυστηροί και απόλυτοι με κανέναν. Η ζωή είναι γεμάτη δοκιμασίες και εκπλήξεις που μας αποσυντονίζουν, μας φτάνουν στον πάτο. Ωστόσο, μετά τον πάτο, ο μόνος δρόμος είναι προς τα πάνω. Κι εγώ απλώς αναμένω ν' αρχίσει η ανάβαση...
Carpe diem.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου