Τί με ενόχλησε πιο πολύ στα προεκλογικά σποτ, δεν το είχα συνειδητοποιήσει μέχρι τώρα, που τα εκλογικά αποτελέσματα βγήκαν. Αυτό που ήταν πιο ενοχλητικό από όλα δεν ήταν ούτε το σποτ της νέας Δημοκρατίας, ούτε του Καμένου. Δεν θέλω να μπω σε μία διαδικασία σχολιασμού ή κριτικής τους σάμπως να ήταν έργα τέχνης, ή στην καλύτερη που μπορούν να φτάσουν: έργα διαφήμισης. Το θέμα με αυτά τα σποτ. πολύ απλά ήταν ότι αυτογελοιοποιούνταν. Έπεφταν σε κοινοτυπίες, λασπολογίες, έχαναν σε φαντασία και δημιουργικότητα, ήταν όλο μπηχτές και σπόντες, όπως τα αναμέναμε, δεδομένου του κατινίστικου κλίματος που έχει επικρατήσει στο χώρο. Για αυτό ίσως και είχαν τραβήξει τόσο πολύ την προσοχή, κάνοντάς μας να ξεχάσουμε να στηλιτεύσουμε ένα άλλο σποτ. Το σποτ της Χρυσής Αυγής ήταν το χειρότερο από όλα...Όχι επειδή έριχνε λάσπη ή έλεγε ψέματα για να κατηγορήσει άλλα κόμματα...Επειδή έριχνε λάσπη σε γεγονότα που αφορούσαν τη δίκη για το χαμό της ζωής του Παύλου Φύσσα. Ενός ανθρώπου που χάθηκε ε
- το blog για τους ανθρώπους της διπλανής πόρτας.......