αγαπάω και αδιαφορώ

  Το κινητό μου χτύπησε με μανία. Ήσουν εσύ φίλε που ζητούσες και πάλι κάποιον να σε ακούσει και να σε συμβουλεύσει. Ανάγκη ανθρώπινη και πλήρως κατανοητή. Δήλωσες στον φίλο σου ερωτευμένος. Άραγε τα ίδια θα λες σε κανα μήνα; Ποιος ξέρει! Μπορεί και ναι μπορεί και όχι… Ανάλογα με την κατάληξη αυτής της νέας ιστορίας που πήγες και μπλέχτηκες… Γιατί το ‘κανες αυτό στον εαυτό σου ρε φίλε; Δεν άκουσες την άγραφη εντολή; Γιατί δεν επέλεξες το εφήμερο και εύκολο, αλλά κυνηγάς το δύσκολο και ξεχασμένο; Δεν ξέρω τι να σου πω… Μόνο μπορώ να σου εγγυηθώ ότι θα ‘μαι εδώ για να ακούσω τις ανησυχίες σου. Καθώς ένα μόνο πράγμα είναι σίγουρο, ο έρωτας είναι δύσκολη ιστορία.

  

  Τι στο διάολο τελικά είναι αυτό που το λένε αγάπη; Όσες φορές και να αναρωτηθεί η Σοφία Λώρεν ποτέ δεν θα μάθουμε. Ίσως να ερωτευόμαστε από ανάγκη για να ζήσουμε εντονότερα. Όπως και να το κάνεις ο έρωτας είναι όμορφο πράγμα. Μοιάζει με ένα γλυκό ξύπνημα μετά από όμορφο όνειρο, με το να απολαμβάνεις κάθε λεπτομέρεια της ημέρας σου… Και όλα αυτά, μέχρι να αρχίσουν οι δυσκολίες, τα ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα και οι κρίσεις αυτοεκτίμησης…  Από την άλλη, ίσως και να ερωτευόμαστε από ανάγκη να ξεφύγουμε από τη μιζέρια της καθημερινότητας και της ζωής που έχουμε επιλέξει να ζούμε βαφτίζοντας σανίδα σωτηρίας τον πρώτο ενδιαφέροντα άνθρωπο που γνωρίζουμε.

  

  Με τα παιχνίδια του μυαλού σου φίλε μου δεν θα βγάλεις ποτέ άκρη. Ένα πράγμα έχω μόνο φίλε μου να σε συμβουλέψω. Να πουλάς ακριβά το τομάρι σου επιλέγοντας με σιγουριά τους ανθρώπους με τους οποίους θα δηλώνεις ερωτευμένος. Να διεκδικείς με πάθος τους ανθρώπους που θες να σε ανέχονται και μη διστάσεις ποτέ σε αυτό. Το συναίσθημα είναι αυτό που μας δίνει λόγο να ζούμε και μας γεμίζει. Όταν αρχίσουμε να ζητάμε από τους άλλους ως δώρο το συναίσθημα, ο κόσμος μας θα γίνει καλύτερος. Ίσως και να σταματήσουμε να ζούμε ζαλισμένοι από τον τρόπο ζωής που μας πουλάν.

  

  Επιστρέφοντας σε εσένα φίλε, ξέρεις ότι για σένα γράφω. Και απ’ όσα γράφω θα έλεγες ότι σε αποθαρρύνω να ερωτευθείς είσαι βαθιά νυχτωμένος. Όσο και αν όλα αυτά είναι παιχνίδια του μυαλού μας, είναι πλούτος το να ξέρεις ποιο πρόσωπο θα κυριαρχεί στις σκέψεις σου κάθε φορά που το μυαλό σου θα ταξιδεύει και θα σε κάνει να χαμογελάς κρυφά όταν όλοι θα κοιτάζουν αλλού. Και ξέχασα!! Μην φοβάσαι να τσαλακωθείς για αυτήν ρε φίλε! Στην αγάπη δεν χωρούν ψευτοσκληράδες. Κι αν κλειστείς μερικά βράδια σπίτι με τραγούδια και τις σκέψεις σου, απογοητευμένος από τον έρωτα που φαντάζει τώρα μοναδικός και αξεπέραστος τι έγινε; Τα συναισθήματα υπάρχουν για να αφενόμαστε σε αυτά και οι άνθρωποι για να τους διεκδικούμε.

  

  Ίσως να μίλησα πολύ φίλε. Δεν χρειάζεσαι τη λογοδιάρροιά μου. Άλλωστε τα δωρεάν λεπτά μου προς whatsup τελειώνουν και οι εποχές είναι δύσκολες…Τα λέμε σύντομα! Θα ‘μαι εδώ όταν θα ξαναχρειάζεσαι κάποιον να σ’ ακούσει…

Υ.Γ.: 1.η εικόνα μου άρεσε από καλλιτεχνικής απόψεως............

        2. αγαπήστε αδιαφορώντας για τις συνέπειες επιτέλους!(από εκεί προκύπτει και ο τίτλος)

                                                                                                                      

                                                                                                                         Ο δικηγοράκος