Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Απρίλιος, 2014

πες το όπως θες

διαβάστε ακούγοντας το τραγούδι παράλληλα: https://www.youtube.com/watch?v=iO1IfYGVHEo&feature=share   Π όσο ξαφνικά ένα απλό χαζό τραγούδι σου γεννά τόσα συναισθήματα, που θες να το βάλεις σε ριπλέι για την υπόλοιπη ζωή σου. Κ αι είναι ένα τόσο χαζό κι ανούσιο τραγούδι. Χωρίς νόημα, χωρίς πάθος, χωρίς σχεδόν τίποτα αλλά για κάποιο λόγο αισθάνεσαι τόσο αδικημένη, τόσο παρατημένη από τον ίδιο σου τον εαυτό, τόσο θυμωμένη μαζί του που τον άφησες όταν σε χρειαζόταν τόσο. Κ αι γίνεται τέτοιος κατακλυσμός μέσα σου που κλαις χωρίς να το θες, κλαις στο ρυθμό, κλαις με χαμόγελο, κλαις με ευτυχία ζωγραφισμένη σε ολόκληρο το κορμί σου γιατί τα κατάφερες. Μ πορεί όχι ακόμα τελείως, αλλά προσπαθείς και είσαι σε καλό δρόμο. Κ αι είναι υπέροχο που προχωράς, που θες ήλιο, που θες γέλιο, θες δόντια μέσα από τα χείλη. Κ αι ξαναβάζεις το τραγούδι που τελειώνει πάλι από την αρχή. Σκέφτεσαι μπούκλες, πορτοκαλί μπούκλες που πέφτουν σε έμπειρους ανακουφισμένους ώμους και μοσχοβολούν μέσα στην όμορ

φυτρώνουν βυσσινιές στο κέντρο;

  Αυτή η περιοχή πάντα με ιντρίγκαρε. Το πρωί τρομακτικά ήρεμη από τη μια αλλά και υπόκοφα πολύχρωμη και έντονη και το βράδυ πολύβουη και σκοτεινά ζωντανή. Πώς γίνεται να είναι πάντα στο κέντρο των εξελίξεων; Πώς γίνεται περνώντας από το ένα στενό στο άλλο να βρίσκεσαι από τη μία όχθη στην άλλη, από το άσπρο στο μαύρο, από το Κολωνάκι στα Εξάρχεια;      Η αλήθεια είναι πως όσο κι αν ψάξεις τα Εξάρχεια πάντα,σε κάποια γωνιά θα βρεις κάτι που να σε εκπλήξει. Αυτή τη φορά δεν ήταν γωνιά, ήταν ένα μαγαζάκι χωμένο απέναντι από το αυτοδιαχειριζόμενο πάρκο της Ναυαρίνου! Σου γεμίζει το μάτι με την πρώτη ή άντε με τη δεύτερη ματιά (ε όχι πόσο περίεργος ώστε να σου κινήσει την περιέργια με την τρίτη;) χάρη στο σημείο που είναι τοποθετημένο και όχι μόνο.      Τα φωτάκια και ο τρόπος διακόσμησης σε μεταφέρουν σε μια μαγική εποχή του χρόνου καθώς θυμίζουν χριστουγεννιάτικο παραμύθι! Όχι μόνο φωτάκια στη μπάρα αλλά και κρεμασμένες στρογγυλές λάμπες παραπέμπουν σε σκηνικό αλά Άντερσεν. Κυρ

μικρός θαυματουργός έρωτας

Ξέρεις τι είναι ; Θέλω να π ω , εσύ π ώς τον ορίζεις ; Μην μου π εις π ως δεν έχεις σκεφτεί για αυτόν , δεν θα σε π ιστέψω . Είναι ένας μικρός άγγελος με βέλη ή μια ακόμη σαχλαμάρα π ου π ροωθείται α π ό το κα π ιταλιστικό μας σύστημα ; Μην μ π ερδεύεσαι , δεν μιλάω μόνο για τον έρωτα μεταξύ ανθρώ π ων . Αν σε ρωτούσα με τι είσαι ερωτευμένος , τι θα α π αντούσες ; Το ξέρω π ως τώρα χαμογελάς και κάνεις λακάκι στο μάγουλό σου . Εγώ , μικρέ μου φίλε , έχω π ιστέψει και στα δύο ενδεχόμενα α π ό λίγο . Έχω π ιστέψει στον άγγελο π ου χτυ π άει ανθρώ π ους π ου ε π ιλέγει μόνος του με τα βέλη του . Πίστεψα π ως ο έρωτας είναι ανεξέλεγκτος και π ιο δυνατός α π ό εμάς . Λίγο αργότερα άλλαξα γνώμη . Μου άρεσε να τον π αρομοιάζω με σενάριο ταινίας . Δεν τον α π οκαλούσα έρωτα , αλλά ενθουσιασμό . Πίστευα στα στάδια μιας ερωτικής σχέσης , τα ο π οία εγώ είχα δημιουργήσει . Όταν