μια πόλη Χριστουγεννιάτικη

  Είναι κι αυτές οι μέρες που δεν τις αντέχεις . Τα Χριστούγεννα έχουν φτάσει όμως και η μελαγχολία κυριαρχεί στις καρδιές των ανθρώπων. Μπήκα λοιπόν κι εγώ στη διαδικασία να κάνω τον καθιερωμένο στολισμό. Νομίζω μου πήρε γύρω στα 20 λεπτά να στολίσω ένα δέντρο με μισάνοιχτα κλαριά, πεταμένες μπάλες και φωτάκια. Θα μπορούσε κανείς να χαρακτηρίσει τον στολισμό μου γρήγορο και άτσαλο. Φάνηκε πάντως ότι αυτό το δέντρο είχε στολιστεί από έναν άνθρωπο στενοχωρημένο και μελαγχολικό. Όταν είδα το αποτέλεσμα απλά χαμογέλασα και απομακρύνθηκα, αυτό ήταν όλο!

    

  Βγήκα στο δρόμο! Στολισμένοι δρόμοι, στολισμένες βιτρίνες, στολισμένα μπαλκόνια και κήποι, μα χαρούμενοι άνθρωποι πουθενά. Από μικρή που ήμουν είχα ταυτίσει τη γιορτή των Χριστουγέννων με μια πόλη γεμάτη χαρούμενα πρόσωπα. Αυτά ήταν που όσο κι αν έψαξα δεν βρήκα πουθενά. <<Που είναι όλα αυτά τα χαρούμενα πρόσωπα;>> αναρωτήθηκα και σώπασα. Είδα ανθρώπους να προχωρούν βιαστικοί, να απομακρύνονται από τα άδεια καταστήματα με τις φανταχτερές βιτρίνες και να χάνονται στον ορίζοντα. Έμεινα λίγο να κοιτάζω γύρω μου. <<Πόσο όμορφα είναι;; Γιατί κανείς δεν χαμογελά;;>>, αυτά ήταν τα ερωτήματα που έθετα όλη την ώρα στον εαυτό μου. Τότε ήταν που είδα ένα χαρούμενο πρόσωπο καθισμένο στην άκρη του πεζοδρομίου και κατάλαβα πόσο λάθος είχα κάνει. Ένας απλός άνθρωπος που ίσως να μην έκανε εντύπωση σε κανέναν έβγαλε την κουβέρτα που τον τύλιγε και σκέπασε ένα σκυλί που βρισκόταν ξαπλωμένο ακριβώς δίπλα του. Το πρόσωπο του δεν ήταν χαρούμενο, ίσως να ήταν ο πιο λυπημένος άνθρωπος πάνω στη Γη εκείνη τη στιγμή αλλά εγώ κατάλαβα. Τι κατάλαβα…;;

    

  Κατάλαβα πως η γιορτή των Χριστουγέννων δεν πρέπει να ταυτίζεται με μια πόλη γεμάτη χαρούμενα πρόσωπα αλλά με μια πόλη γεμάτη φιλικά πρόσωπα τα όποια να θέλουν να προσφέρουν έστω κι αυτό το λίγο που τους περισσεύει.

    

  Είδα αυτόν τον πάμφτωχο άνθρωπο να προσφέρει ότι ακριβότερο είχε, την αγάπη του κι αυτό είναι κάτι που δεν θα ξεχάσω ποτέ στη ζωή μου.

Υ.Γ.: Δώστε λοιπόν ό,τι μπορείτε σ’ έναν συνάνθρωπο σας που σίγουρα σας έχει ανάγκη. Κάντε τις γιορτές αυτών των ανθρώπων λίγο καλύτερες και ομορφότερες. Μα, μην ξεχάσει κανείς από εσάς ότι οι γιορτές πάνε κι έρχονται αλλά οι ανάγκες αυτών των ανθρώπων μένουν.

                                                                                                                              Α.Σ