Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

come as you are

  "Come as you are" μου ψιθύριζε μελωδικά ο Kurt αργά χθες το βράδυ.  "Come as you are" έγραφε και η εικόνα - πλακάτ φάνταζε στα μάτια μου - που έβλεπα την ίδια στιγμή να έχει αναρτηθεί στον τοίχο μου στο facebook. Κι εκείνη τη στιγμή του περίεργου αυτού συγχρονισμού συνειδητοποίησα ότι ζω τη φαρσοκωμωδία των "πρέπει". Έχω γίνει έρμαιο των διαφορετικών, συμβατικών μου ρόλων και πουθενά πια δεν εμφανίζομαι ".....as I am". Αντίθετα, κάθε μέρα "ντύνομαι" την καθωσπρέπει στολή εργασίας μου, τσαλαπατάω ό,τι αυθεντικό κρύβω μέσα μου και, με πειθαρχία στρατιωτική, κινώ, να τονώσω το προφίλ του ήδη υπερφίαλου και επηρμένου αφεντικού μου. Στις διαπροσωπικές μου σχέσεις δέχομαι να με θυματοποιούν, υπογράφω ασύμφορα μορατόριουμ, πισωπατώ, για να παρελάσουν οι άλλοι....όλοι οι άλλοι.
   
  Γαμώτο, ήμουν άγρια κάποτε! Μισούσα τις συμβάσεις, αρνιόμουν να "φορέσω" τα "πρέπει" του καθενός, είχα "ταξιδιάρα ψυχή". Ωπ!! να, λοιπόν, πού βρίσκεται το πρόβλημα! Ναι, η ψυχή μου ήταν ταξιδιάρα, ήταν ασυμβίβαστη, αλλά, κάποτε ήταν και ολόκληρη! Είχε και τα δυο της μισά ενωμένα. Τώρα σέρνεται, ασθμαίνοντας, με το ένα της μισό, το αδύναμο, το υποχωρητικό. Έχει χάσει το φάρο της και γι' αυτό θαλασσοδέρνεται. Δεν αντιδρά και δεν πολεμά, γιατί της λείπει ο προμηθευτής των πολεμοφοδίων της. Είναι ανερμάτιστη...... Γι' αυτό "καλουπώθηκε", γι' αυτό εγκλωβίστηκε και καθηλώθηκε, γι' αυτό δεν ταξιδεύει πια…

  
  Έφτασε η ώρα, όμως, να τη στήσω στον τοίχο. Δε θα ανεχτώ να με "ρίξει" το παρακλητικό και κακομοίρικο βλέμμα της άλλη φορά. Πρέπει να είμαι σκληρή μαζί της, για να την επαναφέρω. Χρειάζεται ανάνηψη..... Μπορεί να μην ξαναγίνει ποτέ ολόκληρη, αλλά σ' αυτή τη φάση και τα 3/4 της μου αρκούν.....


                                                                                                         Α

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

υποσχέσεις

   Να ξέρεις, φίλε μου, πως ξέρω πώς είναι. Ξέρω πώς είναι να πονάει η ψυχή σου. Ξέρω πώς είναι να βουρκώνεις με τα πάντα, μόνο και μόνο επειδή δεν ξέρεις με τι να κλάψεις. Ξέρω πώς είναι να βλέπεις πράγματα, τη στιγμή που δε θες να βλέπεις τίποτα. Και από την άλλη, ξέρω πώς είναι να μη βλέπεις τίποτα, τη στιγμή που θα ήθελες να βλέπεις τα πάντα.      Δεν ξέρω ποιο είναι το μεγαλύτερο ψέμα που έχουμε πει. Αλλά ξέρω ποιο είναι το ψέμα που μας πληγώνει περισσότερο. «Θα είμαι δίπλα σου». Μας ενοχλεί ο μέλλοντας; Μήπως μας ενοχλεί η λέξη «δίπλα»; Ή απλώς δεν αντέχουμε αυτές τις λέξεις στη σειρά επειδή γνωρίζουμε όλον τον εγωισμό και την επιπολαιότητα που κρύβεται από πίσω;      Εγωισμός, επειδή αυτός που την ξεφουρνίζει, έχει περισσότερη ανάγκη να είναι δίπλα μας απ’ ότι εμείς δίπλα σε αυτόν. Επιπολαιότητα, γιατί δεν αναλογίζεται την ευθύνη του μέλλοντα στις πλάτες του. Και μας γεμίζει με ουτοπικές προσδοκίες.      Ευτυχώς, δεν έγινα ποτέ ο λόγος που κρυώνεις. Όλα γίνονταν λι

διττή φύση/δύση

καπιταλισμός/σοσιαλισμός . δουλεύεις. η δουλειά σου, αποφέρει κάποιο προϊόν το οποίο αγοράζεται και έτσι υπάρχει κέρδος. το κέρδος το μοιράζεσαι μαζί με τα αφεντικά, τα οποία δουλεύουν κάνοντας κάποια τηλεφωνήματα ή και καθόλου δουλειά, αλλά έχουν το άγχος. φύση/κρίση. η φύση του ανθρώπου νου καπιταλισμού τα έφερε έτσι ώστε ήρθε η κρίση έχει οδηγήσει στο να παρακαλάς κάποιον να δουλέψεις για αυτόν, και να σου δώσει ένα μικρό κομμάτι από αυτά που θα παράξεις. πολλές φορές, και αφιλοκερδώς, ελπίζοντας πως δεν χρειάζεται να ted ρέφεσαι καν. οι συνθήκες στις οποίες θα δουλέψεις, θα είναι επίσης, όποιες επιθυμεί ο εργοδότης. πάτος/κράτος. το κράτος, παρέχει προστασία στον εργαζόμενο απέναντι στους κακούς εργοδότες, απολύοντας τον εργαζόμενο δίχως προειδοποίηση μέσα σε μια μέρα για να πούμε  ερτ1  παράδειγμα. επίσης, παρέχει κοινωνικά αγαθά όπως φροντιστήρια για την παιδεία, χαράτσια για να μείνεις, φυλακισμένες οροθετικές για την ισότητα, ράντζα για  την υγεία, και φό

της λήθης το πηγάδι

·         λήθη   <   αρχαία ελληνική   λήθη   <   λήθω ουσιαστικό,  θηλυκό Ορισμός : η  λησμονιά , το σβήσιμο από τη μνήμη, το να μη θυμάσαι πια                  η  λησμονιά , η κατάσταση κατά την οποία δεν σε θυμάται κανείς ·         Συγγενικές λέξεις: λάθος, λαθραίος, αλήθεια       Άραγε πόσα άτομα αναγκάστηκες να ξεχάσεις και να αφήσεις πίσω και πόσα ακόμα θα υπάρξουν στη ζωή σου; Κάποια από αυτά τα επέλεξες εσύ, κάποια λαθραία εισέβαλαν στη ζωή σου, μα όλα κατέληξαν να σου είναι απαραίτητα. Και όμως ήρθε η μέρα που τα άτομα αυτά σε πρόδωσαν, σε πλήγωσαν, σε απέρριψαν. Ήταν λάθος σου που τους επέτρεψες να γίνουν αναπόσπαστο κομμάτι σου; Δεν έχει σημασία πια. Το μόνο που προσπαθείς μανιωδώς είναι να απαλλαγείς από το αίσθημα του θυμού, την απώλειας, της απόγνωσης. Και τότε για σένα η λύση είναι μονόδρομος και στην ταμπέλα αναγράφεται ξεκάθαρα η λέξη «λήθη».   Χτίζεις έναν τοίχο άρνησης ανάμεσα σε σένα και το παρελθόν σου. Με όσο εγωισμό σου έχει απομείνει και την