Πάρε με μαζί σου...

  Ήταν μόνοι τους και ξεχασμένοι στο βουνό. Τα αφεντικά είχαν σταματήσει να τους παίρνουν τηλέφωνα, οι τράπεζες είχαν σταματήσει να ελπίζουν στις δικές τους καταθέσεις και η ζωή δεν τους κυνηγούσε πια...

  Πώς έγινε αυτό;;; Είχαν πάρει την απόφαση. Αηδιασμένοι από τον μέχρι πρότινος τρόπο ζωής τους είχαν αφήσει τα πάντα πίσω τους. Διστακτικοί στην αρχή, αποφασιστικοί στη συνέχεια, μα πλέον ευτυχισμένοι... Είχαν και αυτοί κοπιάσει πολύ στη ζωή τους. Εξετάσεις, βαθμοί, κηρύγματα γονέων και καθηγητών που το 'παιζαν αυθεντίες, άγχος για την επιτυχία, ανάγκη για επιβεβαίωση... Ζούσαν σε έναν κόσμο άδικο, κακό... Τόσοι άνθρωποι είχαν εγκατασταθεί στις πλάτες τους τόσα χρόνια μα κανείς άλλος δεν τους είχε δεχτεί στη δικιά του... Η επαγγελματική επιτυχία και οι στόχοι απομυζούσαν τη ζωή τους. Ώσπου εκείνος ξύπνησε :

  ''Πώς καταντήσαμε αγάπη μου; Έτσι θέλαμε τη ζωή μας; Μεθύσαμε με το κυνήγι του χρήματος και της κοινωνικής ανέλιξης... Ικανοποιήσαμε την κάθε μας φιλοδοξία μα πλέον ζούμε για τους πελάτες μας... Εμείς που το βράδυ μεθάγαμε στα μπαράκια και τα πρωινά μελετούσαμε για τις σπουδές μας. Καλλιεργήσαμε το πνεύμα μας, γνωρίσαμε και αγαπήσαμε τους ανθρώπους από όλο τον κόσμο. Μα μπούχτησα... Οι κόποι μας έγιναν όμορφα τραπέζια και καναπέδες. Τα παιδιά μας δεν χρειάζονταν ποτέ τα ακριβά παιχνίδια, ούτε τα παιδικά δωμάτια. Μόνο μόρφωση, αγάπη και τις εμπειρίες των 'γέρων' τους... Πάμε να φύγουμε από 'δω! Έχω αγοράσει ένα οικοπεδάκι στο Πήλιο.  Έλα να φτιάξουμε ένα μαγαζάκι που να φιλοξενεί μόνο εμάς και τους περαστικούς. Θα έχουμε ο ένας τον άλλο και θα αφήσουμε τα πάντα πίσω. Θα έχουμε το κουράγιο για γλέντια και θα θυμηθούμε το πώς είναι να ΖΕΙΣ... Θα θυμηθώ να σ' αγαπώ κάθε μέρα, θα παίζω μουσική μόνο για σένα και θα τραγουδάμε και θα τραγουδάμε... Πούλα το σπίτι και πάμε...Δεν θέλω να ξαναμιλήσω για δουλειά...Ικανοποίησα τις φιλοδοξίες μου και είμαι χορτάτος... Απλά έλα μαζί μου...''

  Και έτσι έφυγαν. Πούλησαν το σπίτι, πέταξαν τις δημοσιοσχεσίτικες ατζέντες, αντάλλαξαν το οικογενειακό αυτοκίνητο με ένα mini cooper, έβαλαν λίγα ρούχα στις βαλίτσες και έτσι έγιναν άνθρωποι...Μπορεί ο κόσμος να είναι άδικος και να μην μας αφήνει να ζούμε όπως θέλουμε αλλά εκείνοι ήταν μάγκες...Έπαιξαν με τους κανόνες του κόσμου τους, κέρδισαν και μπόρεσαν έτσι να κάνουν το δικό τους.

                                                                                                               ο Δικηγοράκος

Υ.Γ. Οι αγορεύσεις του δικηγοράκου από εδώ και πέρα θα γίνονται κάθε Δευτέρα...