Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Γυρίσαμε στα 70’s?


Ε μεταξύ μας η γοητεία εκείνης της περιόδου επιδρά ακόμα επάνω μας και μας ωθεί να ανακαλύψουμε τα μυστικά της, έστω και μέσα από μαγαζιά του κέντρου –και όχι μόνο.



Παίζει ακόμα το Τρανζίστορ τα αμερικάνικα;

-Μοναστηράκι ή Πλάκα;
-Ψυρρή.


  Και κάπως έτσι ήρθα για πρώτη φορά σε επαφή με ένα μαγαζί, πολύ διαφορετικό, πολύ ιδιαίτερο, πολύ αγαπημένο, πολύ πολύχρωμο.  Μια φίλη μάς είχε προτρέψει να πάμε, καθώς για να πας στο Τρανζίστορ ε πρέπει κάποιος να στο συστήσει, δε φαίνεται βλέπεις.

  Προχωρώντας στην Αθηνάς, δε σκέφτεται κανείς να στρίψει προς Ψυρρή. Όλοι κατευθύνονται προς Κολοκοτρώνη ή προς την πλατεία Αγίας Ειρήνης. Τρία στενά όμως μονάχα από το σταθμό του Μοναστηρακίου (στο τρίτο αριστερά!) βρίσκεται η οδός Πρωτογένους, ε στον αριθμό 10 το συναντάς φάτσα φόρα μπροστά σου.

  Το Τρανζίστορ «δε σταματά να παίζει», καθώς λειτουργεί φθινόπωρο- χειμώνα- άνοιξη- καλοκαίρι, Δευτέρα έως Παρασκευή, από το πρωί στις 11 μέχρι όσο πάει..
Με αντικείμενα εκ διαμέτρου αντιθετικά μεταξύ τους, νοσταλγικά για την περίοδο των 70’s ,των 80’s (μιας άλλης εποχής από αυτή που ζούμε τέλος πάντων), ιδιαίτερα και προσεκτικά επιλεγμένα, ο εσωτερικός χώρος του μαγαζιού φαντάζει ιδανικός για τις κρύες μέρες του χειμώνα που όλοι αναζητούμε λίγη ζέστη και μια καυτή κούπα σοκολάτας.


  
  Αυτό όμως δε σημαίνει πως δεν ερωτεύεσαι τις πολύχρωμες καρέκλες και τα vintage τραπεζάκια που κοσμούν τον εξωτερικό χώρο του μαγαζιού –και πεζόδρομο- ενώ ταυτόχρονα συμπληρώνουν την αισθητική του μαγαζιού. Βράδια καλοκαιριού, με ένα ποτήρι sangria ή μια μπύρα να γελάς, να τραγουδάς, να ταξιδεύεις από τη βουή στο κέντρο της Αθήνας, όπου σε ταξιδεύουν οι μουσικές επιλογές ανάλογα με τη διάθεση και το στυλ του κάθε djΠέρα από μπαράκι-κλαμπάκι τα βράδια λειτουργεί και ως καφέ αλλά και ως εστιατόριο με εξαιρετικές και πρωτότυπες συνταγές από απλές σαλάτες μέχρι ευφάνταστα burgers.

  Ένα ακόμα τεράστιο πλεονέκτημα του μαγαζιού αυτού είναι ότι δεν έχει ηλικιακή γκάμα. Δε στοχεύει σε μια συγκεκριμένη ηλικία, αλλά στοχεύει στο να περάσει κάθε επισκέπτης τόσο καλά ώστε να ξαναγυρίσει με την ίδια χαρά και τον ίδιο ενθουσιασμό της πρώτης φοράς.

  Ε ναι, την επόμενη φορά που θα κατέβεις κέντρο –είτε με μετρό είτε με τρένο ή ακόμα και με λεωφορείο- μην επιλέξεις κάτι συνηθισμένο. Πάρε την Αθηνάς όλο ευθεία και στο τρίτο στενάκι αριστερά. Ε εκεί βρίσκεται το επόμενο στέκι σου.


   

Μαγαζί των θαυμάτων
ΩΡΑΡΙΟ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
  • Παρασκευή 12 π.μ.
  • Κυριακή 12 π.μ. (μόνο σε επείγοντα περιστατικά) 



The stranger




Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

υποσχέσεις

   Να ξέρεις, φίλε μου, πως ξέρω πώς είναι. Ξέρω πώς είναι να πονάει η ψυχή σου. Ξέρω πώς είναι να βουρκώνεις με τα πάντα, μόνο και μόνο επειδή δεν ξέρεις με τι να κλάψεις. Ξέρω πώς είναι να βλέπεις πράγματα, τη στιγμή που δε θες να βλέπεις τίποτα. Και από την άλλη, ξέρω πώς είναι να μη βλέπεις τίποτα, τη στιγμή που θα ήθελες να βλέπεις τα πάντα.      Δεν ξέρω ποιο είναι το μεγαλύτερο ψέμα που έχουμε πει. Αλλά ξέρω ποιο είναι το ψέμα που μας πληγώνει περισσότερο. «Θα είμαι δίπλα σου». Μας ενοχλεί ο μέλλοντας; Μήπως μας ενοχλεί η λέξη «δίπλα»; Ή απλώς δεν αντέχουμε αυτές τις λέξεις στη σειρά επειδή γνωρίζουμε όλον τον εγωισμό και την επιπολαιότητα που κρύβεται από πίσω;      Εγωισμός, επειδή αυτός που την ξεφουρνίζει, έχει περισσότερη ανάγκη να είναι δίπλα μας απ’ ότι εμείς δίπλα σε αυτόν. Επιπολαιότητα, γιατί δεν αναλογίζεται την ευθύνη του μέλλοντα στις πλάτες του. Και μας γεμίζει με ουτοπικές προσδοκίες.      Ευτυχώς, δεν έγινα ποτέ ο λόγος που κρυώνεις. Όλα γίνονταν λι

διττή φύση/δύση

καπιταλισμός/σοσιαλισμός . δουλεύεις. η δουλειά σου, αποφέρει κάποιο προϊόν το οποίο αγοράζεται και έτσι υπάρχει κέρδος. το κέρδος το μοιράζεσαι μαζί με τα αφεντικά, τα οποία δουλεύουν κάνοντας κάποια τηλεφωνήματα ή και καθόλου δουλειά, αλλά έχουν το άγχος. φύση/κρίση. η φύση του ανθρώπου νου καπιταλισμού τα έφερε έτσι ώστε ήρθε η κρίση έχει οδηγήσει στο να παρακαλάς κάποιον να δουλέψεις για αυτόν, και να σου δώσει ένα μικρό κομμάτι από αυτά που θα παράξεις. πολλές φορές, και αφιλοκερδώς, ελπίζοντας πως δεν χρειάζεται να ted ρέφεσαι καν. οι συνθήκες στις οποίες θα δουλέψεις, θα είναι επίσης, όποιες επιθυμεί ο εργοδότης. πάτος/κράτος. το κράτος, παρέχει προστασία στον εργαζόμενο απέναντι στους κακούς εργοδότες, απολύοντας τον εργαζόμενο δίχως προειδοποίηση μέσα σε μια μέρα για να πούμε  ερτ1  παράδειγμα. επίσης, παρέχει κοινωνικά αγαθά όπως φροντιστήρια για την παιδεία, χαράτσια για να μείνεις, φυλακισμένες οροθετικές για την ισότητα, ράντζα για  την υγεία, και φό

της λήθης το πηγάδι

·         λήθη   <   αρχαία ελληνική   λήθη   <   λήθω ουσιαστικό,  θηλυκό Ορισμός : η  λησμονιά , το σβήσιμο από τη μνήμη, το να μη θυμάσαι πια                  η  λησμονιά , η κατάσταση κατά την οποία δεν σε θυμάται κανείς ·         Συγγενικές λέξεις: λάθος, λαθραίος, αλήθεια       Άραγε πόσα άτομα αναγκάστηκες να ξεχάσεις και να αφήσεις πίσω και πόσα ακόμα θα υπάρξουν στη ζωή σου; Κάποια από αυτά τα επέλεξες εσύ, κάποια λαθραία εισέβαλαν στη ζωή σου, μα όλα κατέληξαν να σου είναι απαραίτητα. Και όμως ήρθε η μέρα που τα άτομα αυτά σε πρόδωσαν, σε πλήγωσαν, σε απέρριψαν. Ήταν λάθος σου που τους επέτρεψες να γίνουν αναπόσπαστο κομμάτι σου; Δεν έχει σημασία πια. Το μόνο που προσπαθείς μανιωδώς είναι να απαλλαγείς από το αίσθημα του θυμού, την απώλειας, της απόγνωσης. Και τότε για σένα η λύση είναι μονόδρομος και στην ταμπέλα αναγράφεται ξεκάθαρα η λέξη «λήθη».   Χτίζεις έναν τοίχο άρνησης ανάμεσα σε σένα και το παρελθόν σου. Με όσο εγωισμό σου έχει απομείνει και την