«Νιώθω ότι δεν κάνω τίποτα στη ζωή μου»… Θυμάσαι αυτά τα
λόγια; Εσύ μου τα είπες… Ένιωθες πως έχασες τον εαυτό σου κάπου ανάμεσα στα
βιβλία και τους καφέδες. Πώς να μη τον χάσεις άλλωστε… Κάθε μέρα τρέχεις με το
μετρό και τα λεωφορεία. Τρέχεις για να προλάβεις τη σχολή σου, τους φίλους σου,
την οικογένειά σου. Θυμάσαι όμως τι απάντηση σου έδωσα;
Ναι, μάλλον θα πρέπει να διαβάζεις λίγο, μόνο και μόνο για
να μη πάει χαμένη η προσπάθεια που έκανες τόσο καιρό. Ναι, σίγουρα θα πρέπει να
βρίσκεις χρόνο για τους φίλους σου και την οικογένειά σου. Δεν μπορείς να
παρατήσεις ότι πιο σημαντικό σε αυτή τη ζωή… Και ναι, για όλα αυτά θα χρειαστεί
να θυσιάσεις χρόνο και σίγουρα δε θα σου φτάνει για να ασχοληθείς με άλλα
πράγματα, τα πιο «ουσιαστικά» όπως μου είχες πει τότε, όσο θα ήθελες... Πλέον
δεν προλαβαίνεις να πηγαίνεις για εθελοντισμό, δεν έχεις αρκετό χρόνο για να
πας φάρμακα στο κοινωνικό φαρμακείο, μου είπες πως, τώρα πια, δεν προλαβαίνεις
να αλλάξεις τον κόσμο. Μα, στην πραγματικότητα, αυτό στο είπαν εκείνοι. Εκείνοι
σε έπεισαν. Εσύ έκανες μόνο ένα λάθος. Τους πίστεψες.
Δεν είσαι υποχρεωμένη να κάνεις εθελοντισμό για να αλλάξεις
τον κόσμο, δεν είναι μόνο τα «ουσιαστικά» αυτά πράγματα που έχουν αξία. Η
αλλαγή θα έρθει στην καθημερινότητά σου και θα την φέρεις εσύ. Μπορεί εσύ να νιώθεις
ένας απλός παρατηρητής στη ζωή σου, πως δεν ασχολείσαι με τίποτα το πραγματικά
σημαντικό, αλλά τα πιο μικρά πράγματα που εσύ παραβλέπεις έχουν τεράστια σημασία...
Έχεις ήδη αλλάξει τον κόσμο, ακόμα και αν εσύ, μέσα στην εφηβική σου αφέλεια
και το επαναστατικό σου όραμα, δεν το έχεις καταλάβει.
Τον άλλαξες μια φορά όταν μίλησες στον κύριο που περίμενε
μαζί σου στην στάση, τον αλλάζεις κάθε φορά που κρατάς το λεωφορείο για κάποιον
άλλο, τον αλλάζεις κάθε φορά που χαμογελάς και κάνεις κάποιον να σου
ανταποδώσει το χαμόγελο...! Δεν χρειάζεται καν να ασχοληθείς με την πολιτική για να φέρεις την αλλαγή που κάθε βράδυ ονειρεύεσαι, όχι... Η πολιτική είναι απλά μια κοινωνική πράξη μεγάλης κλίμακας. Μπορείς το ίδιο εύκολα να αλλάξεις τον κόσμο και μόνη σου, κάθε φορά που βγαίνεις στον δρόμο, με κάθε σου καλή πράξη, όσο μικρή και αν φαντάζει…
Η χαρά, το γέλιο και η αλλαγή είναι μεταδοτικά…! Από ένα χαμόγελο που θα χαρίσεις
γενναιόδωρα και χωρίς λόγο σε κάποιον άγνωστο περαστικό, μέχρι ένα κεφάτο
"καλημέρα" που θα πεις. Όλα αυτά μπορούν να αλλάξουν τη μέρα ενός
ανθρώπου. Έχεις τη δύναμη τα την κάνεις πιο όμορφη, εκμεταλλεύσου την! Χαμογέλασέ τους και θα χαμογελάσουν και αυτοί την επόμενη φορά που θα αντικρίσουν
κάποιον άγνωστο. Μοίρασε "καλημέρες", όσες περισσότερες μπορείς. Για
εσένα μπορεί να μην έχουν αξία, αλλά για κάποιον άλλο ένα χαρούμενο πρόσωπο
μπορεί να σημαίνει τα πάντα…
Τι; Όλα αυτά σου φαίνονται μικροπράγματα; Και λοιπόν; Ποιος
σου είπε πως αυτό τα κάνει λιγότερο σημαντικά; Ποιος σε έπεισε για αυτό; Εσύ; Δε
σου λέω να περιοριστείς σε αυτά, κάθε άλλο...! Σου λέω μόνο ότι σε αυτά μπορείς
να βρεις ελπίδα. Και το σημαντικότερο, μπορείς να μεταφέρεις αυτή την ελπίδα
στους άλλους...! Έρχεσαι ένα βήμα πιο κοντά στην ευτυχία. Τη δικιά σου, αλλά και
αυτή που χαρίζεις στους άλλους, σε όλους εμάς…
Μου είχες πει πως δεν κάνεις τίποτα το σημαντικό στη ζωή
σου… Εγώ σου λέω πως μοιράζεις ευτυχία σε όσους είναι γύρω σου… Λίγο το έχεις
αυτό;
Και αν σου χαμογελάσει κάποιος στον δρόμο, χαιρέτησέ τον, μπορεί να είμαι εγώ… Αλλά το θέμα είσαι εσύ. Εσύ, θα χαμογελάς στους αγνώστους πιο συχνά;;
Και αν σου χαμογελάσει κάποιος στον δρόμο, χαιρέτησέ τον, μπορεί να είμαι εγώ… Αλλά το θέμα είσαι εσύ. Εσύ, θα χαμογελάς στους αγνώστους πιο συχνά;;
Η γάτα του Schrodinger
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου