χωρίς τίτλο

  Αυτή τη φορά θα ήθελα να μιλήσουμε για τη σιωπή. Ναι, γι αυτή την εκκωφαντική σιωπή, που, δυστυχώς, έχει αρχίσει να μας επιβάλλεται, προκαλώντας σάλο μέσα μας, κάθε φορά που, επιλέγοντάς την, βάζουμε φρένο στην έκφραση…..έκφραση συναισθημάτων, έκφραση επιθυμιών, έκφραση απόψεων, έκφραση αντιρρήσεων.

 

  Τελευταία, αναρωτιέμαι, όλο και συχνότερα, γιατί επικράτησε η σιωπή και γιατί διαφεντεύει τη ζωή μας. Την επιβάλαμε οι ίδιοι στους εαυτούς μας, γιατί μας βόλευε; Μας την επέβαλαν εξωγενείς παράγοντες, γιατί τους βόλευε; Τι ακριβώς συνέβη;

  Στην περίπτωσή μου, η σιγή ξεκίνησε ως επιλογή και κατέληξε ψυχαναγκασμός. Με ανέθρεψαν με το κλισέ «η σιωπή είναι χρυσός». Χρησιμοποιώντας την, λοιπόν, ως απάντηση προς αφελή και άστοχα σχόλια, προς ηλίθιες συμπεριφορές και ενοχλητικούς παντογνώστες, παραμύθιαζα τον εαυτό μου, παρέχοντάς του άλλοθι, ότι τάχα έπραττε συνετά. Δυστυχώς, όμως, το αποτέλεσμα ήταν να έχει γίνει η σιωπή τρόπος ζωής μου.

  Φυλάκισα ανέκφραστο το πιο έντονο και το πιο ειλικρινές συναίσθημα, αυτό της αγάπης, και αρνήθηκα να το αποκαλύψω σ΄ αυτή την σπάνια ψυχή που το «γέννησε» μέσα μου. Ποιος ισορροπημένος άνθρωπος το κάνει αυτό στον εαυτό του; Εγκλώβισα ανομολόγητους πόθους και λαχτάρες, μεγάλες και μικρές αλήθειες και τα κουβαλώ όλα αυτά σαν φορτίο επαχθές και δυσβάσταχτο.

  Δεν είναι συμβουλή αυτό που θα ακολουθήσει, είναι παράκληση, και μάλιστα, θερμή. Μην επιλέγετε τη σιωπή! Μιλήστε, εκφραστείτε, αντιδράστε! Μην κρύβετε τα αισθήματά σας! Αποκαλύψτε τα σε αυτούς που σας τα προκάλεσαν….με λόγια στην αρχή, με έργα μετά. Μιλήστε και φανερώστε τους πόθους και μη φοβάστε την κριτική των άλλων. Όπως έλεγε και ο Bob «αυτοί που θα ξεκινήσουν να σας δείχνουν με το δάχτυλο, πρέπει να βεβαιωθούν πρώτα ότι τα δικά τους χέρια είναι καθαρά». Μην αδιαφορείτε και μη σιωπάτε απέναντι στην αδικία είτε αφορά εσάς είτε το διπλανό σας. Γιατί, αν έχει φτάσει στον άνθρωπο πλάι σας, να είστε σίγουροι ότι πλησιάζει και προς εσάς. Επιτέλους, φωνάξτε!! Κάντε την εκκωφαντική σιωπή βροντερή κραυγή, μήπως γίνει, τελικά, ιαχή και μας συμπαρασύρει όλους!

Υ.Γ.: γιατί η σιωπή δεν έχει τίτλο......

                                                                                                                                           Α