Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Παιδεία: Amber Alert!

ΠΑΙΔΕΙΑ: AMBER ALERT!


Τελειώνοντας το ελληνικό σχολείο προσπάθησα πολύ να " απεξαρτηθώ " από το χρόνιο νόσημα  ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ. Το ερώτημα όμως συνεχίζει να με ταλαιπωρεί καθημερινά, τί έμαθες? ΤΙΠΟΤΑ φίλες και φίλοι. Με μεγάλη μου λύπηση ανακοινώνω ότι το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα δεν μορφώνει αλλά απλά εκπαιδεύει για την υποτιθέμενη δοκιμασία ζωής των πανελληνίων εξετάσεων. Δυστυχώς με αυτή την κατάσταση μπαίνει κανείς άμεσα σε σκέψεις μήπως πρόκειται για μια καλοσχεδιασμένη προσπάθεια να στερηθεί τη βασική της μόρφωση μία ολόκληρη γενιά. Μία γενιά που μαθαίνει να αντιμετωπίζει τη γνώση χρησιμοθηρικά, αδιαφορώντας να την κατανοήσει και να την ενστερνιστεί, αποσκοπώντας αποκλειστικά  στο αποτέλεσμα, την ένταξη στην κοινωνία των ‘κρατούντων’.
Ως αποτέλεσμα η παιδεία συνεχίζει να αγνοείται. Οι πανηγυρικά επιτυχόντες των εξετάσεων που έχουμε δημιουργήσει είναι συνήθως αφρόψαρα στους ωκεανούς της γνώσης. Περιορίζονται στον αφρό αδιαφορώντας για την ουσία της μόρφωσης. Μαθαίνουν να αποστηθίζουν χωρίς να ΚΑΤΑΝΟΟΥΝ! Κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τα φροντιστήρια για την προσπάθειά τους να κερδίσουν όσο το δυνατόν περισσότερα γράφοντας ΄κούφιους’ αριστούχους στα φυλλάδιά τους μέσω έτοιμης γνώσης, αλλά αυτό σίγουρα μπορεί να κατηγορήσει τις κυβερνήσεις που επέτρεψαν να είναι κάτι τέτοιο δυνατό.
Εγώ νόμιζα ότι στόχος του σχολείου είναι κάθε παιδί να φεύγει από αυτό έστω λίγο πιο πλούσιο σε γνώσεις, αλλά κυρίως ερεθίσματα που θα ωθούν το καθένα ξεχωριστά, να ασχοληθεί προσωπικά με ό,τι του κέντρισε περισσότερο το ενδιαφέρον μέσα από τη διδακτέα ύλη. Αλλά ενδιαφέρον δεν υπάρχει… Και πώς να υπάρχει όταν η γνώση του Γυμνασίου δεν εξετάζεται στις Πανελλήνιες και για τη γνώση του Λυκείου τα φροντιστήρια είναι υπεύθυνα να χώσουν βιαίως όλα αυτά στα ξερά μας…


Ταπεινή μου γνώμη είναι ότι δεν απαιτείται κανένα σύστημα εξετάσεων για να καταστήσει τους νέους της χώρας επαρκείς για φοίτηση στα πανεπιστήμια. Το κλειδί που αγνοείται είναι το μεράκι και τα κραταιά πανεπιστήμια. Με σχολεία που θα δίνουν την ώθηση στους μαθητές τους να ψάξουν πιο βαθιά στη θάλασσα της μόρφωσης και απαιτητικά πανεπιστήμια που θα κρατούν στους κόλπους τους μόνο όσους θα έχουν τόσο την ΟΡΕΞΗ όσο και τα πνευματικά εφόδια να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις, ίσως και να βρεθεί τελικά αυτό το χαμένο παιδί που ονομάζεται παιδεία. Διαφορετικά θα έλεγα να φωνάξουμε τη Νικολούλη..
  


 Ο δικηγοράκος...

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

της λήθης το πηγάδι

·         λήθη   <   αρχαία ελληνική   λήθη   <   λήθω ουσιαστικό,  θηλυκό Ορισμός : η  λησμονιά , το σβήσιμο από τη μνήμη, το να μη θυμάσαι πια                  η  λησμονιά , η κατάσταση κατά την οποία δεν σε θυμάται κανείς ·         Συγγενικές λέξεις: λάθος, λαθραίος, αλήθεια       Άραγε πόσα άτομα αναγκάστηκες να ξεχάσεις και να αφήσεις πίσω και πόσα ακόμα θα υπάρξουν στη ζωή σου; Κάποια από αυτά τα επέλεξες εσύ, κάποια λαθραία εισέβαλαν στη ζωή σου, μα όλα κατέληξαν να σου είναι απαραίτητα. Και όμως ήρθε η μέρα που τα άτομα αυτά σε πρόδωσαν, σε πλήγωσαν, σε απέρριψαν. Ήταν λάθος σου που τους επέτρεψες να γίνουν αναπόσπαστο κομμάτι σου; Δεν έχει σημασία πια. Το μόνο που προσπαθείς μανιωδώς είναι να απαλλαγείς από το αίσθημα του θυμού, την απώλειας, της απόγνωση...

Όλα μου τα'μαθες μα ξέχασες ένα πράγμα.

      Είμαστε τελικά πολύ περίεργα όντα εμείς οι άνθρωποι. Μπερδεύουμε την απλή ύπαρξη με την πραγματική ζωή και επιτρέπουμε να χαθεί πολύτιμος χρόνος βυθισμένοι στα προβλήματα και στο εγώ μας. Ενώ λοιπόν βρισκόμαστε παγιδευμένοι στη δίνη των ανεξέλεγκτων ρυθμών της εποχής που-αν μη τι άλλο- μας επιβάλλει να θεριεύουμε τη ματαιοδοξία και τη φιλαυτία μας, κάπου εκεί στο βάθος υπάρχει μια διέξοδος απ´όλα αυτά, η οποία ακούει στο όνομα αγάπη. Φαντάζει όντως πολύ ουτοπικό και ρομαντικό μέχρι τη στιγμή που έρχεται η σειρά σου να το βιώσεις.      Υπήρχαν πάντοτε δύο είδη του  « σ´αγαπώ »  που κατέκρινα: αυτά που δεν εκφράστηκαν ποτέ και εκείνα που συνηθίζουν πλέον να ξεστομίζουν οι άνθρωποι με την πρώτη ευκαιρία βιαστικά και επιπόλαια στους άλλους. Γενικότερα, η σχέση μου με την αγάπη υπήρξε  « περίεργη »  κατά το παρελθόν, καθώς σπάνια εξέφραζα λόγια αγάπης πολλώ δε μάλλον το  « σ´αγαπώ μου » . Αυτή η αντιμετώπιση ίσως και να...

Γιατί πονάει τόσο η αγάπη;

«Γιατί πονάει τόσο η αγάπη;»… Θυμάσαι τότε που με ρώτησες; Είχα σαστίσει. Ήθελα να σε πάρω αγκαλιά και να σου φωνάξω πως δεν πονάει, πως ότι πονάει δεν είναι αγάπη και πως όλα θα πάνε καλά. Αλλά δεν το έκανα, ήξερα πως θα έλεγα ψέματα. Ναι, η αγάπη πονάει… Με τον δικό της τρόπο. Είναι ένας πόνος γλυκός, ζεστός, ίσως ακόμα και δίκαιος. Είναι ένας πόνος που θυμίζει εσένα και αυτό είναι που τον κάνει τόσο άσχημο. Με μία τόσο απλή ερώτηση με έριξες σε σκέψεις. «Γιατί δεν είναι εύκολη». Τι άλλο να σου έλεγα; Είναι το μόνο που ξέρω για την αγάπη και το έμαθα με τον δύσκολο τρόπο, όπως όλοι μας. Αν ήταν κάτι το εύκολο, η αγάπη, δε θα είχε τόση αξία, θα την βαριόμασταν γρήγορα. Αν ήταν τόσο εύκολο το να αγαπήσεις και να αγαπηθείς θα ήταν όλα όμορφα και ρόδινα, τόσο που θα χάναμε την όρεξη να την κυνηγήσουμε. Πονάει, λοιπόν, για να σου δείξει την αξία της, εκεί κατέληξα. Δύο τρόπους έχει για να μιλήσει η αγάπη. Τον έναν μπορείς να τον πεις και έρωτα… Αυτό το συναίσθημα που σε κάνε...