Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μια ιστορία: για το AIDS.


  3 Οκτώβρη 2013: Η Ελλάδα καταδικάζεται απ’ το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ECHR). Αυτή η καταδίκη αφορά ένα ζήτημα ταμπού, την αντιμετώπιση των οροθετικών στην Ελλάδα του 2013.


  Μια εταιρεία κοσμημάτων απέλυσε έναν οροθετικό υπάλληλο μετά τα παράπονα πλήθους συναδέλφων του, που ανησυχούσαν για τυχόν εξάπλωση του ιού HIV.O Άρειος Πάγος θεώρησε λογική την απόφαση της εταιρείας μιας και έτσι θα αποκαθίστατο η ομαλή λειτουργία της εταιρείας(με άλλα λόγια θα αυξανόταν η αποδοτικότητα των υπαλλήλων). Κι εκεί έρχεται να επέμβει το ECHR∙χαρακτήρισε την απόφαση του Αρείου Πάγου ως discriminatory (στα ελληνικά αποδίδεται με τη φράση «αυτός που κάνει διακρίσεις») μιας και παραβιάζονταν τα άρθρα 8 (περί σεβασμού της ιδιωτικότητας και της οικογενειακής ζωής) και 14 (περί απαγόρευσης των διακρίσεων).

  Το κουβάρι που ξετυλίγεται μ’ αυτήν την αποσιωπημένη είδηση απ’ τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης μας φέρνει αντιμέτωπους με ένα καίριο ζήτημα. Πόσο εξοικειωμένοι και ενημερωμένοι είναι οι Έλληνες πολίτες σχετικά με το
AIDS;

  
  Η απάντηση είναι προφανής…η ελληνική παιδεία φροντίζει για τη δημιουργία κερδοσκοπικών και αδηφάγων μηχανών-μαθητών που συσσωρεύουν γνώσεις με σκοπό την επίτευξη του Τελικού Σκοπού. Χώρος για περαιτέρω πληροφορίες δεν υπάρχει, κι αν βρεθεί σε κάποιο απ’ τα πιο «ελαφρά» μαθήματα, χαλαλίζεται συνήθως σε προπόνηση για τηλεοπτικά ντιμπέιτ. Τα παιδιά, η αυγή του κόσμου, δεν «διαφωτίζονται», δεν αποκτούν ευρύ φάσμα γνώσεων και πληροφοριών. Πώς περιμένουμε να ανατείλει η αυγή και να φωτίσει τον κόσμο αν της στερούμε το φως;


  Απ’ την άλλη τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης σιωπούν και θυμούνται να ευαισθητοποιήσουν το κοινό τους μόνο στις παγκόσμιες ημέρες, όπως αυτή του aids την 1η Δεκέμβρη εν προκειμένω. Και αυτά και η πολιτεία έχουν «σοβαρότερα πράγματα να ασχοληθούν». Δεν αντιλαμβάνονται μάλλον την σοβαρότητα της κατάστασης∙ άνθρωπος που δεν σέβεται την προσωπικότητα και την υπόσταση των άλλων, που είναι έτοιμος να κατασπαράξει, που εκχυδαΐζει μια σοβαρότατη κατάσταση μετατρέπεται σε ζώον. Κι αυτό γιατί δεν έχει ούτε ευαισθησίες ούτε και λογική . Αν, λοιπόν επιτρέψουμε στα θηρία να καταλάβουν την κοινωνία, τότε πολύ φοβάμαι ότι θα πρέπει να συνηθίσουμε τον όρο αγέλη και «σώζων εαυτόν σωθείτω».


  Είμαι η Νεφέλη∙ θα με βρείτε να περιπλανιέμαι στους δρόμους μ’ ένα κόκκινο παλτό και με ένα μπρελόκ σε σχήμα κόκκινης κορδέλας υπέρ της ευαισθητοποίησης για το aids. Μέχρι το επόμενο «γι’ αυτά τα λίγα και απλά πράγματα να πολεμάτε».


ΥΓ: Αν θέλετε να μάθετε για το
aids και τον ιό HIV επισκεφθείτε την σελίδα του ΚΕΕΛΠΝΟ για έγκυρες πληροφορίες και στατιστικά.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

της λήθης το πηγάδι

·         λήθη   <   αρχαία ελληνική   λήθη   <   λήθω ουσιαστικό,  θηλυκό Ορισμός : η  λησμονιά , το σβήσιμο από τη μνήμη, το να μη θυμάσαι πια                  η  λησμονιά , η κατάσταση κατά την οποία δεν σε θυμάται κανείς ·         Συγγενικές λέξεις: λάθος, λαθραίος, αλήθεια       Άραγε πόσα άτομα αναγκάστηκες να ξεχάσεις και να αφήσεις πίσω και πόσα ακόμα θα υπάρξουν στη ζωή σου; Κάποια από αυτά τα επέλεξες εσύ, κάποια λαθραία εισέβαλαν στη ζωή σου, μα όλα κατέληξαν να σου είναι απαραίτητα. Και όμως ήρθε η μέρα που τα άτομα αυτά σε πρόδωσαν, σε πλήγωσαν, σε απέρριψαν. Ήταν λάθος σου που τους επέτρεψες να γίνουν αναπόσπαστο κομμάτι σου; Δεν έχει σημασία πια. Το μόνο που προσπαθείς μανιωδώς είναι να απαλλαγείς από το αίσθημα του θυμού, την απώλειας, της απόγνωση...

Όλα μου τα'μαθες μα ξέχασες ένα πράγμα.

      Είμαστε τελικά πολύ περίεργα όντα εμείς οι άνθρωποι. Μπερδεύουμε την απλή ύπαρξη με την πραγματική ζωή και επιτρέπουμε να χαθεί πολύτιμος χρόνος βυθισμένοι στα προβλήματα και στο εγώ μας. Ενώ λοιπόν βρισκόμαστε παγιδευμένοι στη δίνη των ανεξέλεγκτων ρυθμών της εποχής που-αν μη τι άλλο- μας επιβάλλει να θεριεύουμε τη ματαιοδοξία και τη φιλαυτία μας, κάπου εκεί στο βάθος υπάρχει μια διέξοδος απ´όλα αυτά, η οποία ακούει στο όνομα αγάπη. Φαντάζει όντως πολύ ουτοπικό και ρομαντικό μέχρι τη στιγμή που έρχεται η σειρά σου να το βιώσεις.      Υπήρχαν πάντοτε δύο είδη του  « σ´αγαπώ »  που κατέκρινα: αυτά που δεν εκφράστηκαν ποτέ και εκείνα που συνηθίζουν πλέον να ξεστομίζουν οι άνθρωποι με την πρώτη ευκαιρία βιαστικά και επιπόλαια στους άλλους. Γενικότερα, η σχέση μου με την αγάπη υπήρξε  « περίεργη »  κατά το παρελθόν, καθώς σπάνια εξέφραζα λόγια αγάπης πολλώ δε μάλλον το  « σ´αγαπώ μου » . Αυτή η αντιμετώπιση ίσως και να...

Γιατί πονάει τόσο η αγάπη;

«Γιατί πονάει τόσο η αγάπη;»… Θυμάσαι τότε που με ρώτησες; Είχα σαστίσει. Ήθελα να σε πάρω αγκαλιά και να σου φωνάξω πως δεν πονάει, πως ότι πονάει δεν είναι αγάπη και πως όλα θα πάνε καλά. Αλλά δεν το έκανα, ήξερα πως θα έλεγα ψέματα. Ναι, η αγάπη πονάει… Με τον δικό της τρόπο. Είναι ένας πόνος γλυκός, ζεστός, ίσως ακόμα και δίκαιος. Είναι ένας πόνος που θυμίζει εσένα και αυτό είναι που τον κάνει τόσο άσχημο. Με μία τόσο απλή ερώτηση με έριξες σε σκέψεις. «Γιατί δεν είναι εύκολη». Τι άλλο να σου έλεγα; Είναι το μόνο που ξέρω για την αγάπη και το έμαθα με τον δύσκολο τρόπο, όπως όλοι μας. Αν ήταν κάτι το εύκολο, η αγάπη, δε θα είχε τόση αξία, θα την βαριόμασταν γρήγορα. Αν ήταν τόσο εύκολο το να αγαπήσεις και να αγαπηθείς θα ήταν όλα όμορφα και ρόδινα, τόσο που θα χάναμε την όρεξη να την κυνηγήσουμε. Πονάει, λοιπόν, για να σου δείξει την αξία της, εκεί κατέληξα. Δύο τρόπους έχει για να μιλήσει η αγάπη. Τον έναν μπορείς να τον πεις και έρωτα… Αυτό το συναίσθημα που σε κάνε...