Είσαι κι εσύ αριστερός;

Η σχολή έχει γίνει πλέον καθημερινότητά μου. Συχνά πυκνά θα βρω τον εαυτό μου να συμμετέχει σε συζητήσεις περί παρατάξεων της κυβέρνησης και των ΕΑΑΚ, αριστερών και δεξιών. Στο τέλος, όμως, μοιάζουν όλοι ίδιοι, ίδια ρούχα, ίδιες φωνές. Και αναρωτιέμαι, τι καθιστά κάποιον «αριστερό»; Φτάνει απλά μια θέση στη σωστή μεριά του αμφιθεάτρου; Είναι απλά ένα θέμα τοποθέτησης; Η έννοια «αριστερός» εμπεριέχει και κοινωνικό χαρακτήρα ή αρκούν οι πολιτικές πεποιθήσεις για να κερδίσει κανείς αυτόν τον τίτλο;

Όχι, η «αριστερά» αφορά το ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο, την ισότητα και την ελευθερία. Μόνο κάποιος που αναδεικνύει αυτές τις ιδέες σε αξίες ζωής μπορεί να αποκαλέσει τον εαυτό του αριστερό. Δεν πρόκειται για κάτι που αφορά απλά στην εναντίωση στο υπάρχον πολιτικό σύστημα. Ναι, σε κάτι τέτοιο ανάγεται όταν αυτό παραμελεί κάθε άποψη της ουτοπίας που πλέον αποτελεί το κοινωνικό κράτος, αλλά η επιδίωξη αυτή πραγματώνεται σε κάθε έκφανση της καθημερινότητας. Η αριστερά οφείλει να σμίγει τους ανθρώπους, να τους ενώνει και να γίνεται κίνητρο για να κυνηγήσουν μαζί τα όνειρά τους για ένα καλύτερο αύριο.

Ο «σωστός αριστερός» θα βοηθήσει τη γιαγιά να ανέβει στο λεωφορείο, θα αφήσει το χτυπημένο εισιτήριό του στις κυλιόμενες σκάλες για να το βρει ο επόμενος. Όταν του περισσεύουν τα ψιλά θα αγοράσει ένα περιοδικό δρόμου και θα κάνει  το πλαστικό ποτήρι του αστέγου στην Ερμού να αντηχήσει χαρούμενα. Ναι ναι, ξέρω, μάλλον θα τα ξοδέψει σε αλκοόλ, ναρκωτικά, αλλά είσαι πρόθυμος να ρισκάρεις να τα έχει όντως ανάγκη; Είναι αυτός που θα κάνει την επανάστασή του μαζεύοντας τα σκουπίδια μετά το πάρτυ, γιατί ξέρει πως όσο πιο δύσκολοι γίνονται οι καιροί, τόσο περισσότερο αξίζει να βοηθήσεις τον άγνωστο που θα κληθεί να τα μαζέψει το πρωί για ένα μεροκάματο…

Δε γίνεται κανείς αριστερός από την ψήφο του. Η αριστερά αποτελείται από εκείνους που θυσιάζονται για την κοινότητά τους, από όσους συμπάσχουν και προσφέρουν από το πρωί που ξυπνάνε χωρίς να αποζητούν ανταμοιβή, όχι τα κόμματα και τις παρατάξεις που απεγνωσμένα κυνηγούν ψήφους. Οι άνθρωποι δημιουργούν αυτό που ονομάζουμε «αριστερά», ανεξάρτητα από κάθε κομματική ή πολιτική χροιά. Όταν κάποιος δηλώνει αριστερός, δε δηλώνει πολιτική τοποθέτηση, αλλά κοινωνική άποψη. Δηλώνει έμπρακτα πως το κοινωνικό συμφέρον προέχει του ατομικού.

Και θα μου πεις, καλά τα λόγια, αλλά που να βρει κανείς χρόνο και ενέργεια για όλα αυτά; Ίσως να έχεις και δίκιο, αλλά μπορείς, τουλάχιστον, να μου κάνεις μια χάρη. Την επόμενη φορά που θα με δεις να περιμένω σε μια στάση λεωφορείου, ρώτα με πως είμαι. Δεν έχεις πολύ χρόνο μέχρι να έρθει το λεωφορείο, για αυτό ρώτα αν είμαι καλά ή αν υπάρχει κάτι που μπορείς να κάνεις. Πολλές φορές δεν χρειάζεται τίποτα παραπάνω. Πολλές φορές αρκεί μόνο να ρωτήσεις για να κάνεις κάποιον να χαμογελάσει.

Η γάτα του Schrodinger

Σημείωση:

Σκοπός του κειμένου δεν είναι η ανάλυση της έννοιας της αριστεράς. Προσπάθησα απλώς να παρουσιάσω την ανθρωπιστική πλευρά που θα ήθελα να βλέπω συνδεδεμένη με κάθε τι «αριστερό», τον ιδανικό, για εμένα, ανθρωπιστή-«αριστερό». Είναι και αυτό ένα κομμάτι της ουτοπίας μου.