Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

χωρίς να το καταλάβεις

Γενικά νιώθεις εντάξει. Σου αρέσει το πρωί να πίνεις καφέ στο μπαλκόνι και να κοιτάζεις την θάλασσα και τον ήλιο, να σκέφτεσαι πως είναι πολύ όμορφη η μέρα για να μείνεις στο σπίτι. Τον τελευταίο καιρό προτιμάς να καπνίζεις ξαπλωμένη στον ήλιο, με αποτέλεσμα να χάνεις τα μαθήματά σου. Πρόσφατα αποφάσισες να φτιάξεις μια λίστα με τα πράγματα που θέλεις να κάνεις για να τα ξεκινήσεις επιτέλους. Έχεις την συνήθεια να δαγκώνεις το καλαμάκι σου. Εκνευρίζεσαι όταν βλέπεις παρατημένα αυτοκίνητα στο πεζοδρόμιο και τον ποδηλατόδρομο. Είσαι χαρούμενη επειδή ξεκίνησες τα παγωτά. Θέλεις να μάθεις καινούριες λέξεις γιατί πιστεύεις στην δύναμη ενός πλούσιου λεξιλογίου.

Όμως τα πράγματα άλλαξαν. Όχι πολύ, λίγο. Νιώθεις κάτι παραπάνω από εντάξει. Σου αρέσει το βράδυ, δεν σε μελαγχολεί πια, γιατί ακούς ιστορίες για μια παρέα που πέρασε μια εβδομάδα στην Κολωνία. Πλέον ανυπομονείς για τις νυχτερινές βόλτες. Προτιμάς να χαϊδεύεις τα μαλλιά του, με αποτέλεσμα να ξεχνάς το τσιγάρο σου στο τασάκι. Αποφάσισες πως θα ταξιδεύεις πιο συχνά μέχρι την διπλανή πόλη, έτσι κι αλλιώς το ταξίδι σου θα διαρκεί μόνο 50 λεπτά. Η καινούρια σου συνήθεια είναι να μετράς αντίστροφα τις ώρες μέχρι την επόμενη φορά. Εκνευρίζεσαι που καθυστέρησες στο ραντεβού σου, αλλά δεν σε νοιάζει και τόσο γιατί μόλις έφτασες πήρες ένα χαμόγελο και ένα φιλί στο μάγουλο. Χαμογελάς και κάνεις μικρές ρυτίδες κάτω από τα μάτια. Ξαφνικά ενδιαφέρεσαι για την κβαντική μηχανική. Μπορεί να μην καταλαβαίνεις τίποτα, αλλά όσο σου μιλάει γι αυτήν παρατηρείς περισσότερο το πρόσωπό του.

Γελάς όταν σκέφτεσαι πως αυτές τις μικρές αλλαγές τις προκάλεσαν μία τυχαία συνάντηση στα κτελ κι άλλη μία στο πλοίο, η απεργία λεωφορείων κι ένας κερασμένος καφές. Σε γοητεύει και ταυτόχρονα σε τρομάζει η ομορφιά της σχέσης που δημιουργείτε εσύ κι εκείνος. Όρισες το Σάββατο ως τη μέρα για τις αγκαλιές. Πιάνεις τον εαυτό σου να ακούει pink floyd και να καπνίζει μέσα στο σκοτάδι. Σου φαίνεται αστείο που καταστρώνεις σχέδιο για να μην πληρώσει εκείνος αυτή την φορά. Συνειδητοποιείς ότι δεν κρύβεις πια τα κόκκινά σου μάγουλα  όταν ακούς πως τα μάτια σου γυαλίζουν με έναν όμορφο τρόπο. Χωρίς να το καταλάβεις δεν είσαι μόνη σου και αυτό σε κάνει πιο ελεύθερη από ποτέ.
lucy in the sky with diamonds

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

της λήθης το πηγάδι

·         λήθη   <   αρχαία ελληνική   λήθη   <   λήθω ουσιαστικό,  θηλυκό Ορισμός : η  λησμονιά , το σβήσιμο από τη μνήμη, το να μη θυμάσαι πια                  η  λησμονιά , η κατάσταση κατά την οποία δεν σε θυμάται κανείς ·         Συγγενικές λέξεις: λάθος, λαθραίος, αλήθεια       Άραγε πόσα άτομα αναγκάστηκες να ξεχάσεις και να αφήσεις πίσω και πόσα ακόμα θα υπάρξουν στη ζωή σου; Κάποια από αυτά τα επέλεξες εσύ, κάποια λαθραία εισέβαλαν στη ζωή σου, μα όλα κατέληξαν να σου είναι απαραίτητα. Και όμως ήρθε η μέρα που τα άτομα αυτά σε πρόδωσαν, σε πλήγωσαν, σε απέρριψαν. Ήταν λάθος σου που τους επέτρεψες να γίνουν αναπόσπαστο κομμάτι σου; Δεν έχει σημασία πια. Το μόνο που προσπαθείς μανιωδώς είναι να απαλλαγείς από το αίσθημα του θυμού, την απώλειας, της απόγνωση...

Όλα μου τα'μαθες μα ξέχασες ένα πράγμα.

      Είμαστε τελικά πολύ περίεργα όντα εμείς οι άνθρωποι. Μπερδεύουμε την απλή ύπαρξη με την πραγματική ζωή και επιτρέπουμε να χαθεί πολύτιμος χρόνος βυθισμένοι στα προβλήματα και στο εγώ μας. Ενώ λοιπόν βρισκόμαστε παγιδευμένοι στη δίνη των ανεξέλεγκτων ρυθμών της εποχής που-αν μη τι άλλο- μας επιβάλλει να θεριεύουμε τη ματαιοδοξία και τη φιλαυτία μας, κάπου εκεί στο βάθος υπάρχει μια διέξοδος απ´όλα αυτά, η οποία ακούει στο όνομα αγάπη. Φαντάζει όντως πολύ ουτοπικό και ρομαντικό μέχρι τη στιγμή που έρχεται η σειρά σου να το βιώσεις.      Υπήρχαν πάντοτε δύο είδη του  « σ´αγαπώ »  που κατέκρινα: αυτά που δεν εκφράστηκαν ποτέ και εκείνα που συνηθίζουν πλέον να ξεστομίζουν οι άνθρωποι με την πρώτη ευκαιρία βιαστικά και επιπόλαια στους άλλους. Γενικότερα, η σχέση μου με την αγάπη υπήρξε  « περίεργη »  κατά το παρελθόν, καθώς σπάνια εξέφραζα λόγια αγάπης πολλώ δε μάλλον το  « σ´αγαπώ μου » . Αυτή η αντιμετώπιση ίσως και να...

Γιατί πονάει τόσο η αγάπη;

«Γιατί πονάει τόσο η αγάπη;»… Θυμάσαι τότε που με ρώτησες; Είχα σαστίσει. Ήθελα να σε πάρω αγκαλιά και να σου φωνάξω πως δεν πονάει, πως ότι πονάει δεν είναι αγάπη και πως όλα θα πάνε καλά. Αλλά δεν το έκανα, ήξερα πως θα έλεγα ψέματα. Ναι, η αγάπη πονάει… Με τον δικό της τρόπο. Είναι ένας πόνος γλυκός, ζεστός, ίσως ακόμα και δίκαιος. Είναι ένας πόνος που θυμίζει εσένα και αυτό είναι που τον κάνει τόσο άσχημο. Με μία τόσο απλή ερώτηση με έριξες σε σκέψεις. «Γιατί δεν είναι εύκολη». Τι άλλο να σου έλεγα; Είναι το μόνο που ξέρω για την αγάπη και το έμαθα με τον δύσκολο τρόπο, όπως όλοι μας. Αν ήταν κάτι το εύκολο, η αγάπη, δε θα είχε τόση αξία, θα την βαριόμασταν γρήγορα. Αν ήταν τόσο εύκολο το να αγαπήσεις και να αγαπηθείς θα ήταν όλα όμορφα και ρόδινα, τόσο που θα χάναμε την όρεξη να την κυνηγήσουμε. Πονάει, λοιπόν, για να σου δείξει την αξία της, εκεί κατέληξα. Δύο τρόπους έχει για να μιλήσει η αγάπη. Τον έναν μπορείς να τον πεις και έρωτα… Αυτό το συναίσθημα που σε κάνε...