δράση ίσον... ευτυχία

Ξεκινάς να αλλάξεις τον κόσμο και καταλήγεις να αλλάζεις κανάλι, όπως είχα διαβάσει κάπου. Έχω την εντύπωση ότι δεν είμαι ο μόνος άνθρωπος που ξυπνάει το πρωί με μια "πρωτοποριακή" ιδέα με σκοπό να την εκπληρώσει, αλλά εν τέλει του την "τρώει" η καθημερινότητα. Είναι θλιβερό αν το σκεφτείς, κι ακόμα πιο θλιβερό ότι πιθανότατα να συμβαίνει σε πάνω από έναν άνθρωπο. Ο κόσμος έχει ιδέες, έχει σκέψεις, έχει σκοπούς, τί είναι αυτό που τελικά τον καθιστά τόσο μα τόσο στάσιμο και το βρίσκει και λογικό; Η καθημερινότητα, οι υποχρεώσεις, οι δουλειές; Όλα αυτά δε θα έπρεπε να αποφέρουν χαρά κι όχι απλή ικανοποίηση στο γεγονός ότι επιζούμε. Η ζωή χωρίς σκοπούς, χωρίς ένα δρομάκι να ακολουθείς, τί νόημα να έχει... Κάπου να κοιτάς για να φτάσεις. Στασιμότητα ίσον γαλήνη και ηρεμία, αλλά δρόμος ίσον μέλλον μπροστά…

chocoholic

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

της λήθης το πηγάδι

· λήθη < αρχαία ελληνική λήθη < λήθω ουσιαστικό, θηλυκό Ορισμός : η λησμονιά , το σβήσιμο από τη μνήμη, το να μη θυμάσαι πια η λησμονιά , η κατάσταση κατά την οποία δεν σε θυμάται κανείς · Συγγενικές λέξεις: λάθος, λαθραίος, αλήθεια Άραγε πόσα άτομα αναγκάστηκες να ξεχάσεις και να αφήσεις πίσω και πόσα ακόμα θα υπάρξουν στη ζωή σου; Κάποια από αυτά τα επέλεξες εσύ, κάποια λαθραία εισέβαλαν στη ζωή σου, μα όλα κατέληξαν να σου είναι απαραίτητα. Και όμως ήρθε η μέρα που τα άτομα αυτά σε πρόδωσαν, σε πλήγωσαν, σε απέρριψαν. Ήταν λάθος σου που τους επέτρεψες να γίνουν αναπόσπαστο κομμάτι σου; Δεν έχει σημασία πια. Το μόνο που προσπαθείς μανιωδώς είναι να απαλλαγείς από το αίσθημα του θυμού, την απώλειας, της απόγνωση...

Διαβάστε περισσότερα

Όλα μου τα'μαθες μα ξέχασες ένα πράγμα.

Είμαστε τελικά πολύ περίεργα όντα εμείς οι άνθρωποι. Μπερδεύουμε την απλή ύπαρξη με την πραγματική ζωή και επιτρέπουμε να χαθεί πολύτιμος χρόνος βυθισμένοι στα προβλήματα και στο εγώ μας. Ενώ λοιπόν βρισκόμαστε παγιδευμένοι στη δίνη των ανεξέλεγκτων ρυθμών της εποχής που-αν μη τι άλλο- μας επιβάλλει να θεριεύουμε τη ματαιοδοξία και τη φιλαυτία μας, κάπου εκεί στο βάθος υπάρχει μια διέξοδος απ´όλα αυτά, η οποία ακούει στο όνομα αγάπη. Φαντάζει όντως πολύ ουτοπικό και ρομαντικό μέχρι τη στιγμή που έρχεται η σειρά σου να το βιώσεις. Υπήρχαν πάντοτε δύο είδη του « σ´αγαπώ » που κατέκρινα: αυτά που δεν εκφράστηκαν ποτέ και εκείνα που συνηθίζουν πλέον να ξεστομίζουν οι άνθρωποι με την πρώτη ευκαιρία βιαστικά και επιπόλαια στους άλλους. Γενικότερα, η σχέση μου με την αγάπη υπήρξε « περίεργη » κατά το παρελθόν, καθώς σπάνια εξέφραζα λόγια αγάπης πολλώ δε μάλλον το « σ´αγαπώ μου » . Αυτή η αντιμετώπιση ίσως και να...

Διαβάστε περισσότερα

Απόσπασμα - Clarice Lispector, Τα κατά Α.Γ. Πάθη

Είχα εισέλθει στο όργιο του Σαμπάτ. Τώρα ξέρω τι συμβαίνει μές στο σκοτάδι τις νύχτες των οργίων. Ξέρω! Ξέρω με τρόμο: τα πράγματα οργιάζουν. Το πράγμα από το οποίο είναι φτιαγμένα τα πράγματα απολαμβάνει τον εαυτό του – αυτή είναι η ωμή χαρά της μαύρης μαγείας. Από αυτό το ουδέτερο έζησα - το ουδέτερο ήταν ο αληθινός μου αρχέγονος ζωμός. Προχωρούσα και αισθανόμουν τη χαρά της κόλασης. … Ξεπερνούσα γρήγορα τον εθισμό μου, και η γεύση ηταν καινούργια σαν το μητρικό γάλα που δεν έχει γεύση παρά μόνο για στόμα ενός μωρού. Με την κατάρρευση του πολιτισμού και της ανθρωπιάς μου – που ήταν για εμένα μια οδύνη μεγάλης νοσταλγίας – με την απώλεια της ανθρωπιάς, άρχιζα να γεύομαι οργιαστικά την ταυτότητα των πραγμάτων. … Ως τότε οι εθισμένες μου αισθήσεις ήταν βουβές στη γεύση των πραγμάτων. Όμως η πιο αρχαϊκή και η πιο δαιμονική από τις δίψες μου με είχε οδηγήσει υπόγεια να κατεδαφίσω όλες τις κατασκευές. Η αμαρτωλή δίψα με οδηγούσε και τώρα ξέρω πως το να αισθάνεσαι τη γ...

Διαβάστε περισσότερα

κομπαρσοι

Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου