Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

νύχτες μαγικές

  Κάποτε μου είπαν πως τα καλύτερα πράγματα συμβαίνουν τη νύχτα. Ναι, γέλασα πονηρά όπως έκανες και εσύ τώρα που το διάβασες... Κάποιο βράδυ, όμως με γεμάτο τασάκι και άδειο μπουκάλι μου ήρθε αυτή η φράση στο μυαλό. Τότε δεν γέλασα, αλλά μπορούσα να πω με σιγουριά πως τα βράδια είναι για να τα θυμάσαι.
  
  Τη νύχτα μπορείς να ξαναγίνεις  αυτός που πραγματικά είσαι. Μπορείς να ξεχάσεις τι έκανες το πρωί, να βγάλεις τη μάσκα και να είσαι χαρούμενος χωρίς λόγο ή να κλαις για αυτόν ακριβώς τον λόγο. Να γελάς μέχρι να πιαστούν τα μάγουλα σου. Το βράδυ είναι η στιγμή που αποφασίζεις να βγεις για λίγο και ξεχνάς να γυρίσεις σπίτι σου. Είναι η στιγμή που τα πίνεις με την παρέα σου, πριν το πάρτι που περίμενες τόσο καιρό. Είναι τότε που αδειάζει το μαγαζί και εσύ χορεύεις με τη φίλη σου ροκ εν ρολ, μέχρι να καταφέρετε να κάνετε τη διπλή στροφή. Η νύχτα είναι το να μην έχεις τίποτα να πεις με τους φίλους σου, αλλά να μιλάτε για ώρες πάνω σε άσχετα θέματα ή πάνω σε θέματα που σας πονάνε. Είναι το να γυρνάς την πόλη μέχρι να ξημερώσει. Το να κάνεις έρωτα λίγο πριν βγει το πρώτο φως.
  
  Η νύχτα είναι μαγική. Για μένα είναι μαγική για έναν ακόμα λόγο. Τα αστέρια. Όπου και να βρίσκεσαι, ακόμα και στο κέντρο της αποπνικτικής από το νέφος και τα φώτα πόλης, θα τα δεις. Υπάρχουν, αυτά είναι εκεί και εσύ θα τα δεις. Δε σε ρωτάνε τίποτα, αλλά εσύ θα τους πεις τα πάντα. Πιάνεις τον εαυτό σου να είναι με το κεφάλι στραμμένο στον ουρανό και να τους μιλάει. Ναι, μόνος σου μιλάς, αλλά δε σε νοιάζει...Γιατί; Γιατί ξέρεις ότι είναι ακόμα εκεί και σε ακούνε. Δεν υπάρχει λόγος να βιαστείς, δεν θα σταματήσουν να σε παρακολουθούν μέχρι να μην έχεις κάτι άλλο να τους πεις.
  
  Πλέον δεν γελάω πονηρά, όταν πέφτει η νύχτα, άλλα χαμογελάω με λαχτάρα για το τί θα συμβεί. Πλέον δεν φοβάμαι το σκοτάδι, γιατί κατάλαβα πως μόνο τότε μπορείς να δεις τα αστέρια και να τους μιλήσεις για το πως περνάς τα βράδια σου.


                                                                                                                                   Σ.

Σχόλια

  1. Η κόρη μου φοβόταν το σκοτάδι,ώσπου μια νύχτα της είπα πως αν δεν υπήρχε το σκοτάδι δε θα μπορούσαμε να θαυμάσουμε τη μαγεία του έναστρου ουρανού. Από τότε περιμένει με λαχτάρα το βράδυ για να τον απολαύσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

της λήθης το πηγάδι

·         λήθη   <   αρχαία ελληνική   λήθη   <   λήθω ουσιαστικό,  θηλυκό Ορισμός : η  λησμονιά , το σβήσιμο από τη μνήμη, το να μη θυμάσαι πια                  η  λησμονιά , η κατάσταση κατά την οποία δεν σε θυμάται κανείς ·         Συγγενικές λέξεις: λάθος, λαθραίος, αλήθεια       Άραγε πόσα άτομα αναγκάστηκες να ξεχάσεις και να αφήσεις πίσω και πόσα ακόμα θα υπάρξουν στη ζωή σου; Κάποια από αυτά τα επέλεξες εσύ, κάποια λαθραία εισέβαλαν στη ζωή σου, μα όλα κατέληξαν να σου είναι απαραίτητα. Και όμως ήρθε η μέρα που τα άτομα αυτά σε πρόδωσαν, σε πλήγωσαν, σε απέρριψαν. Ήταν λάθος σου που τους επέτρεψες να γίνουν αναπόσπαστο κομμάτι σου; Δεν έχει σημασία πια. Το μόνο που προσπαθείς μανιωδώς είναι να απαλλαγείς από το αίσθημα του θυμού, την απώλειας, της απόγνωση...

Όλα μου τα'μαθες μα ξέχασες ένα πράγμα.

      Είμαστε τελικά πολύ περίεργα όντα εμείς οι άνθρωποι. Μπερδεύουμε την απλή ύπαρξη με την πραγματική ζωή και επιτρέπουμε να χαθεί πολύτιμος χρόνος βυθισμένοι στα προβλήματα και στο εγώ μας. Ενώ λοιπόν βρισκόμαστε παγιδευμένοι στη δίνη των ανεξέλεγκτων ρυθμών της εποχής που-αν μη τι άλλο- μας επιβάλλει να θεριεύουμε τη ματαιοδοξία και τη φιλαυτία μας, κάπου εκεί στο βάθος υπάρχει μια διέξοδος απ´όλα αυτά, η οποία ακούει στο όνομα αγάπη. Φαντάζει όντως πολύ ουτοπικό και ρομαντικό μέχρι τη στιγμή που έρχεται η σειρά σου να το βιώσεις.      Υπήρχαν πάντοτε δύο είδη του  « σ´αγαπώ »  που κατέκρινα: αυτά που δεν εκφράστηκαν ποτέ και εκείνα που συνηθίζουν πλέον να ξεστομίζουν οι άνθρωποι με την πρώτη ευκαιρία βιαστικά και επιπόλαια στους άλλους. Γενικότερα, η σχέση μου με την αγάπη υπήρξε  « περίεργη »  κατά το παρελθόν, καθώς σπάνια εξέφραζα λόγια αγάπης πολλώ δε μάλλον το  « σ´αγαπώ μου » . Αυτή η αντιμετώπιση ίσως και να...

Γιατί πονάει τόσο η αγάπη;

«Γιατί πονάει τόσο η αγάπη;»… Θυμάσαι τότε που με ρώτησες; Είχα σαστίσει. Ήθελα να σε πάρω αγκαλιά και να σου φωνάξω πως δεν πονάει, πως ότι πονάει δεν είναι αγάπη και πως όλα θα πάνε καλά. Αλλά δεν το έκανα, ήξερα πως θα έλεγα ψέματα. Ναι, η αγάπη πονάει… Με τον δικό της τρόπο. Είναι ένας πόνος γλυκός, ζεστός, ίσως ακόμα και δίκαιος. Είναι ένας πόνος που θυμίζει εσένα και αυτό είναι που τον κάνει τόσο άσχημο. Με μία τόσο απλή ερώτηση με έριξες σε σκέψεις. «Γιατί δεν είναι εύκολη». Τι άλλο να σου έλεγα; Είναι το μόνο που ξέρω για την αγάπη και το έμαθα με τον δύσκολο τρόπο, όπως όλοι μας. Αν ήταν κάτι το εύκολο, η αγάπη, δε θα είχε τόση αξία, θα την βαριόμασταν γρήγορα. Αν ήταν τόσο εύκολο το να αγαπήσεις και να αγαπηθείς θα ήταν όλα όμορφα και ρόδινα, τόσο που θα χάναμε την όρεξη να την κυνηγήσουμε. Πονάει, λοιπόν, για να σου δείξει την αξία της, εκεί κατέληξα. Δύο τρόπους έχει για να μιλήσει η αγάπη. Τον έναν μπορείς να τον πεις και έρωτα… Αυτό το συναίσθημα που σε κάνε...