τα αδέσποτα

Απόψε, βρήκα μαζί με την ξαδέρφη μου ένα νεογέννητο γατάκι, ξεχασμένο τόσο από τη μητέρα του, όσο και από τους ανθρώπους. Πρέπει να είχε μόλις γεννηθεί γιατί τα μάτια του ήταν ακόμη κλειστά. Το μαζέψαμε και το ταΐσαμε, ευτυχώς η ξαδέρφη μου έχει πάντα λίγο βρεφικό γάλα και μπιμπερό, είναι ενεργή φιλόζωος βλέπεις, από τους λίγους.

   

  Όταν μπήκα κι εγώ στην εφηβεία μου, άρχισα να προβληματίζομαι, άρχισα να βλέπω τον κόσμο μου όπως είναι στην πραγματικότητα και όχι όπως θα ήθελα να είναι. Το πρώτο πράγμα που μου τράβηξε την προσοχή ήταν η εγκατάλειψη των ζώων και η συμπεριφορά των ανθρώπων απέναντι στα αδέσποτα. Ίσως φοβήθηκα μη βρεθώ κι εγώ στη θέση τους, μη βιώσω την ίδια εγκατάλειψη. Δεν ξέρω τι ήταν, αλλά μου άνοιξε τα μάτια στη ζωή που ζουν αυτά τα πλάσματα στον δρόμο. Ξέρεις, και η δικιά μου σκυλίτσα σε ένα κάδο σκουπιδιών μεγάλωνε, παρατημένη μαζί με τα αδέρφια της, μέχρι να τα μαζέψει μια καλή σαμαρείτισσα.

   

  Δεν είναι εύκολο να στηρίζεις με πράξεις τον τίτλο του φιλόζωου. Να προσφέρεις λίγη τροφή στα αδέσποτα της γειτονιάς, να αργείς στη δουλειά σου για να βγάλεις ένα γατάκι από τη μηχανή του αυτοκινήτου όπου παγιδεύτηκε. Θέλει χρόνο και χρήματα, δε διαφέρει από το να φροντίζεις τους δικούς σου ανθρώπους. Και όταν τα χάνεις από τον χρόνο, από αρρώστια, από φόλα, δεν πονάει λιγότερο από το να χάνεις ένα σύντροφο. Πίστεψε με όταν σου λέω ότι οι φιλόζωοι δεν δεσμεύουν μόνο τον χρόνο τους, αλλά και κομμάτια της ψυχής τους.

   

  Τώρα που τελείωσα, πες με αφελή, πες με χαζό ή ότι άλλο θέλεις. Ναι, κάθομαι στην Ελλάδα του 2015 και σου μιλάω για τα αδέσποτα, όταν δίπλα μας άνθρωποι πεινάνε και χάνουν τα σπίτια τους. Σου μιλάω μάλλον για το τελευταίο κοινωνικό πρόβλημα που μας ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή. Αλλά τι να κάνω; Έγραψα και για τα άλλα και κατάλαβα πως όποιος δεν είναι ικανός να ενδιαφερθεί για τον αδέσποτο σκύλο, δεν είναι ικανός να ενδιαφερθεί ούτε για τον άστεγο μετανάστη.

   

  Κάθε μας επιλογή σε αυτή τη ζωή, επηρεάζει και τους άλλους. Χρειάστηκαν αρκετά χρόνια για να μάθω πως, τις περισσότερες φορές, οι χειρότερες επιλογές μας αφορούν τα πράγματα που δεν κάναμε καθόλου, παρά τα όσα κάναμε λάθος. Κάθε μέρα που περνάει επιλέγουμε ξανά και ξανά την αδιαφορία και την απάθεια. Αν είναι να καταστρέφουμε τον κόσμο τους, ας σώσουμε τουλάχιστον τα ίδια. Και, αυτή τη φορά, δε μιλάω μόνο για τα αδέσποτα.

H γάτα του Shroedinger