Τη λατρεύω αυτή την πόλη. Όλοι μου λένε, ότι ίσως να είναι η
ασχημότερη της Ελλάδας, με τους πιο δύστροπους ανθρώπους, αλλά δεν τους ακούω
και ξέρετε γιατί; Γιατί καταφέρνω κάθε φορά και βλέπω αυτό που δε βλέπουν οι
άλλοι. Βλέπω το φως της! Όχι όχι, δεν μπορούν να το δουν όλοι, παρά μόνο όσοι
έχουν ρομαντική καρδιά. Είναι ένα περίεργο φως, λίγο μουντό, αλλά ταυτόχρονα λαμπερό,
άχαρο αλλά και ζωντανό… Ίσως να παίζει ρόλο και το νέφος σε αυτό… Δεν ξέρω, τι
να σας πω…
Χάνομαι
στους βρώμικους δρόμους της, που μοιάζουν με μονοπάτια, σε ένα χάος τόσο
όμορφο, χωρίς κάποιο προορισμό και όλη η βαβούρα της φτάνει στα αυτιά μου ως
μελωδία από ένα παλιό, ξεχασμένο jukebox. Τα μαγαζιά με την ταμπέλα
«ΠΩΛΕΙΤΑΙ» ή «ΕΝΟΙΚΙΑΖΕΤΑΙ» με θλίβουν, αλλά φέρνω στο μυαλό μου-ή τουλάχιστον
προσπαθώ-τις παλιές τους δόξες, τότε που ήταν γεμάτα από φιλάρεσκο κόσμο, που
αγαπούσε το μοντέρνο και ταυτόχρονα ποιοτικό. Απολαμβάνω τα μικρά στέκια στην
πλατεία αγίας Ειρήνης που κάθε φορά δεν
πέφτει καρφίτσα κάτω, από τη μαζεμένη νεολαία… Είναι μια νεολαία κεφάτη και με
φρέσκες ιδέες για το πώς θα αλλάξει την πόλη, τη χώρα, τον κόσμο όλο, που
ξεδιπλώνει τα φτερά της, χωρίς να υπολογίζει αν θα υπάρχει αύριο ή όχι.
Περιπλανιέμαι στα
στενά σοκάκια που είναι γεμάτα graffiti, άλλα χρωματιστά, που έχουν να σου πουν
μια ιστορία και άλλα, μονόχρωμα και άχαρα, σχηματίζουν φράσεις ή σύμβολα… Όλα,
όμως, φαντάζουν σαν ένας ενιαίος πίνακας ζωγραφικής, φιλοτεχνημένος από πολλά
χέρια. Αγαπώ τους ανθρώπους της γιατί είναι σαν τα χρώματα… Άλλοι σκοτεινοί κι
απρόσιτοι, άλλοι ψυχροί και κλειστοί, κι άλλοι ζωηροί και υπερκινητικοί. Κάπου
κάπου, ξεσπούν εκρήξεις μεταξύ τους, όμως καταφέρνουν και ζουν σε απόλυτη
αρμονία… Είναι άνθρωποι που έχουν την τάση να πρωτοτυπούν, γιατί δεν είναι με
τίποτα ευχαριστημένοι, και να μιλούν για κάθε είδους επανάσταση, γιατί θέλουν
να αλλάξουν το σάπιο κατεστημένο…
Δεν είναι άσχημη αυτή
η πόλη, αλλά αυτοί που δεν μπορούν να αποδεχτούν τον ιδιαίτερο αέρα και
κατοίκους της. Αυτοί που αδυνατούν να τη δουν με μια πιο διαλλακτική και
ρομαντική ματιά. Αυτοί που δεν δίνουν δεύτερες ευκαιρίες. Αυτοί που φοβούνται
να ανατρέψουν την ανιαρή πραγματικότητά τους. Ιδιαίτερη είναι η Αθήνα, όχι
άσχημη…
Μ
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου