Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ένας χρόνος, και μετά?

  Και έτσι ξαφνικά, οι κομπάρσοι στις 10/10, έκλεισαν ένα χρόνο ζωής. Από την αρχή, επιλέξαμε να αυτοπροσδιοριστούμε ως ένα blog, με ανοιχτό προσανατολισμό στους αναγνώστες, με μόνιμο χώρο για όποιον θελήσει να εκφραστεί, προωθώντας τον προβληματισμό, την ανταλλαγή ιδεών, γνώσεων και συχνά συναισθημάτων. Έτσι, γινόμαστε διαρκώς περισσότεροι και δυστυχώς δεν θα μπορούσαμε να σας ευχαριστήσουμε αρκετά μέσω ενός κειμένου.

  Ξέρετε, η χαρά της υλοποίησης μιας απλής ιδέας, μιας απ’ όλες αυτές που διστάζουμε να υλοποιήσουμε στους σύγχρονους ρυθμούς ζωής, υπήρξε ιδιαίτερα διδακτική. Ως αποτέλεσμα, κλείνοντας αυτόν τον χρόνο, έρχονται νέα ερωτήματα στην επιφάνεια, που ζητούν υλοποίηση με την ίδια αποφασιστικότητα, με τη συμμετοχή όσων από εσάς, τους αναγνώστες μας, το επιθυμούν.

  Καταρχάς, θέλουμε να αποσαφηνιστεί το γεγονός ότι η θεματολογία δεν είναι προκαθορισμένη. Γι’ αυτό, και με διαπιστωμένη την έλλειψη της επιθυμητής ποικιλίας στα κείμενα, θέλουμε να κάνουμε μία ακόμη έκκληση σε όσους από εσάς μπορούν να διευρύνουν τους ορίζοντες του blog, με στήλες προτάσεων πολιτιστικού ενδιαφέροντος, αναφορές σε βιβλία και δίσκους, όπως και πολιτική ή ειδησεογραφία. Διαφορετικού είδους ιδέα, είναι και η προβολή επιλεγμένων φωτογραφιών σας, σε μια ξεχωριστή εβδομαδιαία ανάρτηση, που θα αναδεικνύει τη δύναμη της δημιουργικότητας που κρύβουμε μέσα μας. Οτιδήποτε άλλο σας χαρακτηρίζει και θέλετε να μοιραστείτε είναι ευχαρίστως δεκτό!

  Προσπαθώντας να επαναπροσδιορίσουμε την ταυτότητά μας, σας ζητούμε να μετέχετε και σε άλλους τομείς. Χαρακτηριστικά, στα σκαριά βρίσκεται για καιρό, η ιδέα της δημιουργίας ενός λογοτύπου, κάτι το οποίο θα χαρακτηρίσει το blog και θα προσδώσει στην ομάδα-κοινότητα των κομπάρσων μία πιο συγκεκριμένη μορφή.

  Κλείνοντας, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτός ο χώρος φιλοξενίας των ιδεών και των σκέψεων όλων μας, μπορεί να ανοίξει τους ορίζοντές του με πολύ παραπάνω ιδέες από αυτές που περιγράφηκαν παραπάνω. Το ζήτημα όμως, είναι να αποδειχθεί εμπράκτως η διάθεσή σας να συνεισφέρετε, με όποιον τρόπο σας χαρακτηρίζει. Οι δίαυλοι επικοινωνίας, είτε μέσω facebook, είτε μέσω mail, είναι ανοιχτοί, όχι απλώς για να προβάλουμε το blog, αλλά για να το καταστήσουμε εν δυνάμει πιο διαδραστικό. Μόνοι μας μπορούμε να κάνουμε πραγματικά ελάχιστα. Όσο ευχαριστημένοι και αν είμαστε με τα βήματα που ήδη έχουν γίνει, πάντα έχουμε όνειρα για περισσότερα. Μόνο εσείς μπορείτε να βοηθήσετε, δεν είμαστε εμείς οι πρωταγωνιστές.

                                                                                                     κομπάρσοι

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

υποσχέσεις

   Να ξέρεις, φίλε μου, πως ξέρω πώς είναι. Ξέρω πώς είναι να πονάει η ψυχή σου. Ξέρω πώς είναι να βουρκώνεις με τα πάντα, μόνο και μόνο επειδή δεν ξέρεις με τι να κλάψεις. Ξέρω πώς είναι να βλέπεις πράγματα, τη στιγμή που δε θες να βλέπεις τίποτα. Και από την άλλη, ξέρω πώς είναι να μη βλέπεις τίποτα, τη στιγμή που θα ήθελες να βλέπεις τα πάντα.      Δεν ξέρω ποιο είναι το μεγαλύτερο ψέμα που έχουμε πει. Αλλά ξέρω ποιο είναι το ψέμα που μας πληγώνει περισσότερο. «Θα είμαι δίπλα σου». Μας ενοχλεί ο μέλλοντας; Μήπως μας ενοχλεί η λέξη «δίπλα»; Ή απλώς δεν αντέχουμε αυτές τις λέξεις στη σειρά επειδή γνωρίζουμε όλον τον εγωισμό και την επιπολαιότητα που κρύβεται από πίσω;      Εγωισμός, επειδή αυτός που την ξεφουρνίζει, έχει περισσότερη ανάγκη να είναι δίπλα μας απ’ ότι εμείς δίπλα σε αυτόν. Επιπολαιότητα, γιατί δεν αναλογίζεται την ευθύνη του μέλλοντα στις πλάτες του. Και μας γεμίζει με ουτοπικές προσδοκίες.      Ευτυχώς, δεν έγινα ποτέ ο λόγος που κρυώνεις. Όλα γίνονταν λι

διττή φύση/δύση

καπιταλισμός/σοσιαλισμός . δουλεύεις. η δουλειά σου, αποφέρει κάποιο προϊόν το οποίο αγοράζεται και έτσι υπάρχει κέρδος. το κέρδος το μοιράζεσαι μαζί με τα αφεντικά, τα οποία δουλεύουν κάνοντας κάποια τηλεφωνήματα ή και καθόλου δουλειά, αλλά έχουν το άγχος. φύση/κρίση. η φύση του ανθρώπου νου καπιταλισμού τα έφερε έτσι ώστε ήρθε η κρίση έχει οδηγήσει στο να παρακαλάς κάποιον να δουλέψεις για αυτόν, και να σου δώσει ένα μικρό κομμάτι από αυτά που θα παράξεις. πολλές φορές, και αφιλοκερδώς, ελπίζοντας πως δεν χρειάζεται να ted ρέφεσαι καν. οι συνθήκες στις οποίες θα δουλέψεις, θα είναι επίσης, όποιες επιθυμεί ο εργοδότης. πάτος/κράτος. το κράτος, παρέχει προστασία στον εργαζόμενο απέναντι στους κακούς εργοδότες, απολύοντας τον εργαζόμενο δίχως προειδοποίηση μέσα σε μια μέρα για να πούμε  ερτ1  παράδειγμα. επίσης, παρέχει κοινωνικά αγαθά όπως φροντιστήρια για την παιδεία, χαράτσια για να μείνεις, φυλακισμένες οροθετικές για την ισότητα, ράντζα για  την υγεία, και φό

της λήθης το πηγάδι

·         λήθη   <   αρχαία ελληνική   λήθη   <   λήθω ουσιαστικό,  θηλυκό Ορισμός : η  λησμονιά , το σβήσιμο από τη μνήμη, το να μη θυμάσαι πια                  η  λησμονιά , η κατάσταση κατά την οποία δεν σε θυμάται κανείς ·         Συγγενικές λέξεις: λάθος, λαθραίος, αλήθεια       Άραγε πόσα άτομα αναγκάστηκες να ξεχάσεις και να αφήσεις πίσω και πόσα ακόμα θα υπάρξουν στη ζωή σου; Κάποια από αυτά τα επέλεξες εσύ, κάποια λαθραία εισέβαλαν στη ζωή σου, μα όλα κατέληξαν να σου είναι απαραίτητα. Και όμως ήρθε η μέρα που τα άτομα αυτά σε πρόδωσαν, σε πλήγωσαν, σε απέρριψαν. Ήταν λάθος σου που τους επέτρεψες να γίνουν αναπόσπαστο κομμάτι σου; Δεν έχει σημασία πια. Το μόνο που προσπαθείς μανιωδώς είναι να απαλλαγείς από το αίσθημα του θυμού, την απώλειας, της απόγνωσης. Και τότε για σένα η λύση είναι μονόδρομος και στην ταμπέλα αναγράφεται ξεκάθαρα η λέξη «λήθη».   Χτίζεις έναν τοίχο άρνησης ανάμεσα σε σένα και το παρελθόν σου. Με όσο εγωισμό σου έχει απομείνει και την