Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

πλύση εγκεφάλου

  ‘’Τα νέα είναι σοβαρά’’, έλεγε ένα παιδί στη γειτονιά - ακουγόταν ως το μπαλκόνι μου - γύρω στα 4. Το ύφος του σοβαρό, επιτηδευμένο και κοροϊδευτικό. Οι γονείς του στο καπάκι ψοφήσαν στο γέλιο. Μαλάκες, μας πήραν χαμπάρι! Αυτό.
  
  Αν τύχει ποτέ κι έχεις εξουσία και δύναμη πάνω σε κάποιον και θες είτε να τον τιμωρήσεις παραδειγματικά, είτε να τον ταπεινώσεις προληπτικά, βάζοντάς τον να κάνει κάτι που θεωρείς βαρετό, κοιτά αυτό το κάτι να μην βασίζεται σε μία λογική που ο μικρός σου νους απλά αδυνατεί να χωρέσει. Γιατί, τότε αυτό το κάτι θα γίνει το μεγαλύτερο όπλο του εναντίον σου και η αιτία για να χάσεις. Και δυστυχώς, αυτό ζούμε τις τελευταίες μέρες.
  
  Συνεχίστε να αδειάζετε τα ράφια του σούπερ μάρκετ που έχουν μέσα μακαρόνια, αλεύρι, κονσέρβες και τα συναφή. Να δω τί φαΐ θα φτιάξετε. Αμ, δεν είναι τα υλικά αγαθά αυτά που πρέπει να περισώσετε. Αυτά μας φέραν ως εδώ ή και όχι. Το σίγουρο όμως είναι ότι στα ψυχικά αγαθά πρέπει να στηριχτούμε. Θα εξηγήσω τί εννοώ.
  
  Όλη η προπαγάνδα κατά μας, βρίσκει έρεισμα σε στερεότυπα μέσα στο μυαλό των εταίρων και των λαών τους. Θα μου πεις, καλά, η αστική τάξη λογικό είναι να μας πολεμά, αλλά και ο απλός λαός; Και να ζητά παραδειγματική μας τιμωρία; Υπάρχουν βέβαια και περιπτώσεις που δεν είναι δέσμιοι της στενομυαλιάς και βλέποντας την πραγματικότητα παίρνει το μέρος μας. Μα οι υπόλοιποι -αφού δεν έχουν ένα συμφέρον μας, πώς με τόσο μένος μας κυνηγούν;
  
  Και εδώ έρχεται η πλύση εγκεφάλου που βιώνει ο καθένας από τη στιγμή που γεννιέται και αρθρώνει λόγο, από τη στιγμή που πάει σχολείο. Είναι το "σύνδρομο του καθηγητή" - του κακού καθηγητή, του παπαγάλου και τιμωρού. Έχοντας βιώσει τέτοια συμπεριφορά εκ μέρους του καπιταλισμού, κάθε άνθρωπος αντιδρά διαφορετικά. Λογικό φαίνεται κάποιοι να παθαίνουν κι ένα σύνδρομο της Στοκχόλμης με τον θύτη τους, ή να γίνονται καλοθελητές και "γερμανοτσολιάδες", συκοφάντες των απλών ανθρώπων στα συμφέροντα. Και φωνάζουν "σταύρωσον σταύρωσον αυτό" για να πάρουν το βερεσέ το παραδάκι από τους στρατιώτες που τους λαδώνουν.


Υ.Γ.: (από κομπάρσους) όσον αφορά γενικότερα τα πολιτικά κείμενα του μπλογκ, να σημειωθεί ότι το μόνο που απαντάμε σε όποιον διαφωνεί, είναι να μας στείλει τη δική του άποψη. Όσο δεν προσβάλλεται κανείς προσωπικά, είναι χαρά να ενισχύεται η ποικιλία του μπλογκ με κείμενα κάθε άποψης που προωθούν τη σκέψη μας

       @ναρχη

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

υποσχέσεις

   Να ξέρεις, φίλε μου, πως ξέρω πώς είναι. Ξέρω πώς είναι να πονάει η ψυχή σου. Ξέρω πώς είναι να βουρκώνεις με τα πάντα, μόνο και μόνο επειδή δεν ξέρεις με τι να κλάψεις. Ξέρω πώς είναι να βλέπεις πράγματα, τη στιγμή που δε θες να βλέπεις τίποτα. Και από την άλλη, ξέρω πώς είναι να μη βλέπεις τίποτα, τη στιγμή που θα ήθελες να βλέπεις τα πάντα.      Δεν ξέρω ποιο είναι το μεγαλύτερο ψέμα που έχουμε πει. Αλλά ξέρω ποιο είναι το ψέμα που μας πληγώνει περισσότερο. «Θα είμαι δίπλα σου». Μας ενοχλεί ο μέλλοντας; Μήπως μας ενοχλεί η λέξη «δίπλα»; Ή απλώς δεν αντέχουμε αυτές τις λέξεις στη σειρά επειδή γνωρίζουμε όλον τον εγωισμό και την επιπολαιότητα που κρύβεται από πίσω;      Εγωισμός, επειδή αυτός που την ξεφουρνίζει, έχει περισσότερη ανάγκη να είναι δίπλα μας απ’ ότι εμείς δίπλα σε αυτόν. Επιπολαιότητα, γιατί δεν αναλογίζεται την ευθύνη του μέλλοντα στις πλάτες του. Και μας γεμίζει με ουτοπικές προσδοκίες.      Ευτυχώς, δεν έγινα ποτέ ο λόγος που κρυώνεις. Όλα γίνονταν λι

διττή φύση/δύση

καπιταλισμός/σοσιαλισμός . δουλεύεις. η δουλειά σου, αποφέρει κάποιο προϊόν το οποίο αγοράζεται και έτσι υπάρχει κέρδος. το κέρδος το μοιράζεσαι μαζί με τα αφεντικά, τα οποία δουλεύουν κάνοντας κάποια τηλεφωνήματα ή και καθόλου δουλειά, αλλά έχουν το άγχος. φύση/κρίση. η φύση του ανθρώπου νου καπιταλισμού τα έφερε έτσι ώστε ήρθε η κρίση έχει οδηγήσει στο να παρακαλάς κάποιον να δουλέψεις για αυτόν, και να σου δώσει ένα μικρό κομμάτι από αυτά που θα παράξεις. πολλές φορές, και αφιλοκερδώς, ελπίζοντας πως δεν χρειάζεται να ted ρέφεσαι καν. οι συνθήκες στις οποίες θα δουλέψεις, θα είναι επίσης, όποιες επιθυμεί ο εργοδότης. πάτος/κράτος. το κράτος, παρέχει προστασία στον εργαζόμενο απέναντι στους κακούς εργοδότες, απολύοντας τον εργαζόμενο δίχως προειδοποίηση μέσα σε μια μέρα για να πούμε  ερτ1  παράδειγμα. επίσης, παρέχει κοινωνικά αγαθά όπως φροντιστήρια για την παιδεία, χαράτσια για να μείνεις, φυλακισμένες οροθετικές για την ισότητα, ράντζα για  την υγεία, και φό

της λήθης το πηγάδι

·         λήθη   <   αρχαία ελληνική   λήθη   <   λήθω ουσιαστικό,  θηλυκό Ορισμός : η  λησμονιά , το σβήσιμο από τη μνήμη, το να μη θυμάσαι πια                  η  λησμονιά , η κατάσταση κατά την οποία δεν σε θυμάται κανείς ·         Συγγενικές λέξεις: λάθος, λαθραίος, αλήθεια       Άραγε πόσα άτομα αναγκάστηκες να ξεχάσεις και να αφήσεις πίσω και πόσα ακόμα θα υπάρξουν στη ζωή σου; Κάποια από αυτά τα επέλεξες εσύ, κάποια λαθραία εισέβαλαν στη ζωή σου, μα όλα κατέληξαν να σου είναι απαραίτητα. Και όμως ήρθε η μέρα που τα άτομα αυτά σε πρόδωσαν, σε πλήγωσαν, σε απέρριψαν. Ήταν λάθος σου που τους επέτρεψες να γίνουν αναπόσπαστο κομμάτι σου; Δεν έχει σημασία πια. Το μόνο που προσπαθείς μανιωδώς είναι να απαλλαγείς από το αίσθημα του θυμού, την απώλειας, της απόγνωσης. Και τότε για σένα η λύση είναι μονόδρομος και στην ταμπέλα αναγράφεται ξεκάθαρα η λέξη «λήθη».   Χτίζεις έναν τοίχο άρνησης ανάμεσα σε σένα και το παρελθόν σου. Με όσο εγωισμό σου έχει απομείνει και την