Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Τα παιχνίδια μου

   Σήμερα μου ζήτησε η μητέρα μου να καθαρίσω το δωμάτιό μου. Να κάνω ένα ξεσκαρτάρισμα και να δω ποια παιχνίδια δε χρειάζομαι πια ώστε να τα πετάξουμε. Μπήκα στο δωμάτιο με ένα σφίξιμο στο στομάχι και κοίταξα τριγύρω.

   Είδα τα μικρά μου στρατιωτάκια, στη ντουλάπα απέναντι από το κρεβάτι μου. Τα κοιτάζω πάντα πριν κοιμηθώ και ξέρω πως με κρατάνε ασφαλή, δεν μπορώ να τα πετάξω αυτά.. Είδα το πλαστικό ιστιοφόρο που μου πήρες με αφορμή ένα αστείο που έκανα στη θάλασσα. Κάθε βράδυ με ταξιδεύει σε χώρες ξένες και μέρη αχαρτογράφητα, δεν μπορώ να το πετάξω αυτό.. Είδα το μικρό, κίτρινο, κουρδιστό αυτοκινητάκι που μου είχες δώσει στο δημοτικό. Μου θυμίζει εκείνες τις πιο απλές, πιο αθώες εποχές, δεν μπορώ να το πετάξω αυτό..                                            

   Τα ράφια μου είναι γεμάτα με κάθε λογής παιχνίδια. Έχω μια μινιατούρα του wall-e που μου φάνηκε τόσο θλιμμένη ώστε έψαξα σε πέντε παιχνιδοπωλεία για να βρω μία ίδια της eve να του κάνει παρέα.  Έχω αυτή τη φιγούρα του πινόκιο που επί χρόνια έβλεπα κρεμασμένη στον τοίχο της γιαγιάς. Είναι, πλέον, η πιο γλυκιά μου θύμησή της. Έχω κι αυτό το κομματάκι από τη γωνία ενός ξεχασμένου παζλ. Το άφησαν στο σπίτι τα ξαδερφάκια και τώρα έχουν ένα παζλ δίχως αρχή.

   Η μητέρα μου μού φωνάζει πως πρέπει να τελειώνω, πρέπει επιτέλους να αποφασίσω ποια παιχνίδια θα πετάξω.

   Θα κρατήσω το πράσινο, κουρδιστό, πηδηχτό βατραχάκι που μου χάρισες στα γενέθλιά μου. Ξέρω πως έχεις κι εσύ ένα τέτοιο και μου αρέσει να φαντάζομαι πως κάνουν μαζί κωλοτούμπες.. Θα κρατήσω και τη μαύρη πριγκίπισσα Τιάνα που βρήκαμε μαζί, πεσμένη στη γωνία του καναπέ. Θυμάμαι την βάλαμε με τον μικρό πρίγκιπα για να τη γνωρίσει στα υπόλοιπα παιχνίδια.. Αλλά περισσότερο θέλω να κρατήσω το δικό σου μουσικό κουτί. Μου αρέσει να ακούω τα βράδια τον ρυθμό του “And I love her” των Beatles, να με μελαγχολεί και να μου θυμίζει μυρωδιά από γιασεμί και νεράντζι..!

   Αυτά είναι τα παιχνίδια μου, μαμά, και δε θέλω να πετάξω κανένα τους. Το καθένα έχει τη δικιά του ιστορία, έχει τη δικιά του παρηγοριά να μου προσφέρει. Μπορεί να με θεωρήσεις αφελή ή παιδαριώδη. Αν είσαι κι εσύ παιδί, μπορεί να με θεωρήσεις ακόμη και ρομαντικό, αλλά είμαι απλώς ένας άνθρωπος ερωτευμένος με τα παιχνίδια του..


-Η γάτα του Schrodinger

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

της λήθης το πηγάδι

·         λήθη   <   αρχαία ελληνική   λήθη   <   λήθω ουσιαστικό,  θηλυκό Ορισμός : η  λησμονιά , το σβήσιμο από τη μνήμη, το να μη θυμάσαι πια                  η  λησμονιά , η κατάσταση κατά την οποία δεν σε θυμάται κανείς ·         Συγγενικές λέξεις: λάθος, λαθραίος, αλήθεια       Άραγε πόσα άτομα αναγκάστηκες να ξεχάσεις και να αφήσεις πίσω και πόσα ακόμα θα υπάρξουν στη ζωή σου; Κάποια από αυτά τα επέλεξες εσύ, κάποια λαθραία εισέβαλαν στη ζωή σου, μα όλα κατέληξαν να σου είναι απαραίτητα. Και όμως ήρθε η μέρα που τα άτομα αυτά σε πρόδωσαν, σε πλήγωσαν, σε απέρριψαν. Ήταν λάθος σου που τους επέτρεψες να γίνουν αναπόσπαστο κομμάτι σου; Δεν έχει σημασία πια. Το μόνο που προσπαθείς μανιωδώς είναι να απαλλαγείς από το αίσθημα του θυμού, την απώλειας, της απόγνωση...

Όλα μου τα'μαθες μα ξέχασες ένα πράγμα.

      Είμαστε τελικά πολύ περίεργα όντα εμείς οι άνθρωποι. Μπερδεύουμε την απλή ύπαρξη με την πραγματική ζωή και επιτρέπουμε να χαθεί πολύτιμος χρόνος βυθισμένοι στα προβλήματα και στο εγώ μας. Ενώ λοιπόν βρισκόμαστε παγιδευμένοι στη δίνη των ανεξέλεγκτων ρυθμών της εποχής που-αν μη τι άλλο- μας επιβάλλει να θεριεύουμε τη ματαιοδοξία και τη φιλαυτία μας, κάπου εκεί στο βάθος υπάρχει μια διέξοδος απ´όλα αυτά, η οποία ακούει στο όνομα αγάπη. Φαντάζει όντως πολύ ουτοπικό και ρομαντικό μέχρι τη στιγμή που έρχεται η σειρά σου να το βιώσεις.      Υπήρχαν πάντοτε δύο είδη του  « σ´αγαπώ »  που κατέκρινα: αυτά που δεν εκφράστηκαν ποτέ και εκείνα που συνηθίζουν πλέον να ξεστομίζουν οι άνθρωποι με την πρώτη ευκαιρία βιαστικά και επιπόλαια στους άλλους. Γενικότερα, η σχέση μου με την αγάπη υπήρξε  « περίεργη »  κατά το παρελθόν, καθώς σπάνια εξέφραζα λόγια αγάπης πολλώ δε μάλλον το  « σ´αγαπώ μου » . Αυτή η αντιμετώπιση ίσως και να...

Γιατί πονάει τόσο η αγάπη;

«Γιατί πονάει τόσο η αγάπη;»… Θυμάσαι τότε που με ρώτησες; Είχα σαστίσει. Ήθελα να σε πάρω αγκαλιά και να σου φωνάξω πως δεν πονάει, πως ότι πονάει δεν είναι αγάπη και πως όλα θα πάνε καλά. Αλλά δεν το έκανα, ήξερα πως θα έλεγα ψέματα. Ναι, η αγάπη πονάει… Με τον δικό της τρόπο. Είναι ένας πόνος γλυκός, ζεστός, ίσως ακόμα και δίκαιος. Είναι ένας πόνος που θυμίζει εσένα και αυτό είναι που τον κάνει τόσο άσχημο. Με μία τόσο απλή ερώτηση με έριξες σε σκέψεις. «Γιατί δεν είναι εύκολη». Τι άλλο να σου έλεγα; Είναι το μόνο που ξέρω για την αγάπη και το έμαθα με τον δύσκολο τρόπο, όπως όλοι μας. Αν ήταν κάτι το εύκολο, η αγάπη, δε θα είχε τόση αξία, θα την βαριόμασταν γρήγορα. Αν ήταν τόσο εύκολο το να αγαπήσεις και να αγαπηθείς θα ήταν όλα όμορφα και ρόδινα, τόσο που θα χάναμε την όρεξη να την κυνηγήσουμε. Πονάει, λοιπόν, για να σου δείξει την αξία της, εκεί κατέληξα. Δύο τρόπους έχει για να μιλήσει η αγάπη. Τον έναν μπορείς να τον πεις και έρωτα… Αυτό το συναίσθημα που σε κάνε...