ΔΙΚΑΙΩΜΑ

  Το αληθινό πρόσωπο του “κράτους δικαίου”  στο οποίο πολλοί έχουν ακόμη την ψευδαίσθηση πως ζουν γίνεται φανερό ακόμη μία φορά απέναντι στους πολίτες του.

  Κάποιοι πιστεύουν ότι όντως οι υπάρχοντες θεσμοί είναι φορείς δικαιοκρατικής οργάνωσης της κοινωνικής δραστηριοποίησης των ανθρώπων-μελών της κοινωνίας. Κάποιοι εθελοτυφλούν και προσπαθούν να πείσουν τον εαυτό τους ότι μιας και η αδικία που λαμβάνει χώρα στην Ελλάδα και σε άλλες χώρες, σε κάθε έκφανση της ζωής βρίσκεται σχετικά μακριά τους ακόμα (ή δεν τους αγγίζει στο βαθμό που βιάζει άλλους), θα παραμείνει σχετικά ακίνδυνη και για αυτούς. Σαν να λέμε με άλλα λόγια ότι αν δεν μπλεχτείς, αν δεν πεις κακιά λέξη, αν φυλάς την ουρά σου, αν δεν βρεθείς στο “λάθος” μέρος τη “λάθος” στιγμή ακόμη και αν είσαι ένοχος, θα συνεχίσεις να κάνεις την κωλοζωή σου χωρίς να σε εμποδίζει κανείς. Δεν ενοχλείς κανένα και συμβιβάζεσαι με τα ψιχουλάκια, γιατί αυτά είναι που ο Νονός, ενώ σου πουλάει προστασία δεν νοιάζεται να σου στερήσει ... ακόμα.

  Η άρνηση του κράτους δικαίου να παραχωρήσει σε κρατούμενο εκπαιδευτικές άδειες για την παρακολούθηση της σχολής στην οποία και πέρασε μέσα από πανελλήνιες που έδωσε στις φυλακές είναι πρόδηλα εσκεμμένη και στοχευμένη. Τον πολεμούν για τα πολιτικά του πιστεύω, για το τι σκέφτεται όπως έχει δικαίωμα να κάνει. Είναι Αναρχικός και δεν συνθηκολογεί. Και το κράτος, ή μάλλον η γραφειοκρατεία του που πασάρει βαριεστημένα το μπαλάκι από τον ένα θεσμικό οργανισμό στον άλλο φάσκει και αντιφάσκει θεσμικά. Από τη μία είθισται να θεωρείται κάποιος αθώος μέχρι αποδείξεως του εναντίου. Επίσης εκπαιδευτικές άδειες παραχωρούνται σε κρατουμένους προκειμένου να παρακολουθήσουν τις σπουδές τους στα πλαίσια της κοινωνικής επανένταξης. 

  Από την άλλη όμως χρησιμοποιούν ως πρόσχημα το γεγονός ότι ο Νίκος Ρωμανός κατηγορείται -χωρίς να έχει δικαστεί ένοχος- για ανάμειξη με τρομοκρατική οργάνωση για να του αρνηθούν την άδεια αυτή. Ο λόγος φυλάκισης του Ν. Ρωμανού ήταν η συμμετοχή σε ληστεία τράπεζας, μάλιστα για μία πολύ ευγενική προς τους ομήρους ληστεία αν τη συγκρίνουμε με άλλες επιτρέψτε να σημειωθεί και συμβουλεύω να ψάξετε τη σχετική δήλωση του ίδιου του εισαγγαλέα κ. Γρηγόρη Πεπόνη  πάνω στο θέμα πριν καταδικάσετε την πιο πάνω φράση. Μία ληστεία εμπίπτει στον ποινικό κώδικα και δεν αντιμετωπίζεται ως τρομοκρατική πράξη. Παρ' όλα αυτά επειδή υπήρξαν κατηγορίες εναντίον του για ανάμειξη με τρομοκρατία -κατηγορίες που δεν έχουν εξεταστεί ακόμα- το κράτος βρήκε την δικαιολογία που το συμφέρει. Τον αντιμετωπίζει σαν ένοχο προτού καν εξετάσει αν είναι βάσιμες οι κατηγορίες ή αν τις έκανε κάποιος στα τυφλά για να βρεθεί εξιλαστήριο θύμα που θα τιμωρηθεί παραδειγματικά στο βωμό της προβολής της τηλεταινίας ότι το σύστημα δουλεύει, δεν κοπροσκυλιάζει  και πιάνει ““εγκληματίες””, ώστε να νιώθει εντάξει στην θέση του καναπέ του ο σχετικά αδυνατισμένος, μα ακόμα αφράτος κώλος του τηλεθεατή. Μα και ανάμειξη με τρομοκρατία να είχε δεν θα έπρεπε να του δίνεται η ευκαιρία για επανένταξη σύμφωνα με τους θεσμούς του κράτους; Φάσκει και αντιφάσκει και οι μάσκες που πέφτουν φανερώνουν το φιάσκο του συστήματος που συντηρούμε και όχι απλά δεν το διαλλάμε, μα ούτε καν το βελτιώνουμε για να γίνει πιο δίκαιο και να μην απομυζά τη ζωή των ανθρώπων που περικλείει εκβιαστικά. Το κράτος υπάρχει για να ξεγελιούνται οι μεγάλοι όπως ακριβώς τα παιδιά όταν τα βάζουν οι γονείς τους να ζωγραφίσουν κακοσχεδιασμένα κονφορμιστικά σκίτσα για να τα ξεφορτωθούν και να τους  προπαγανδίσουν από νωρίς πως η φαντασία και η δική σου δημιουργικότητα δεν είναι αποδεκτές στο σύστημα, παρά μόνο τα εμπορεύματα και η ψόφια αναλώσιμη τέχνη. Αποτάσσουν την αληθινή τέχνη.

  Στην δεδομένη φάση οι φυλακισμένοι απεργοί πείνας που διεκδικούν τα δικαιώματά τους δεν είναι λιγότερο ελεύθεροι από αυτούς που είναι κλεισμένοι στους τοίχους του διαμερίσματός τους ή του κάθε καινούριου και μεγαλύτερου κλαμπ και σπαταλούν τη ζωή τους στον αμετανόητο δηθενισμό και στρουθοκαμηλισμό τους.

  Αλληλεγγύη και αγάπη θα έσωζαν τον κόσμο αυτό.

  

  Το κράτος δικαίου δείχνει για ακόμη μία φορά ότι αυτοχαστουκίζεται επιλέγοντας την αστυνομοκρατία εις βάρος της δημοκρατίας. Το πρόβλημα είναι ότι επιτρέπεται σε ανθρώπινο ον (πολλές φορές αμφιβόλου IQ) να έχει δικαιοδοσία πάνω στην σωματική ακεραιότητα άλλου ανθρώπου αν το κρίνει "αναγκαίο" για την "προστασία" των αναγκών της κοινωνίας την οποία το εκάστοτε θύμα -νέο κατά προτίμηση τα τελευταία χρόνια- μπορεί να υπερασπίζεται στην πιο ιδεατή και ιδανικευμένη μορφή της, με πιο αγνά κίνητρα και μέσα, πολύ περισσότερο από το βόιδι που τον δέρνει με το γκλομπ. Και το έγκλημα είναι ότι η κοινωνία όχι απλά δείχνει ανοχή σε μια τέτοια κατάσταση, αλλά την επέλεξε κιόλας (αυθόρμητα ή μη). Το κράτος δικαίου δίνει δικαίωμα στο κάθε “όργανο της τάξης” να οπλοφορεί, χωρίς καν τη λήψη προφυλάξεων για να εξακριβωθεί η πνευματική κατάστασή του.

  Και μεθαύριο θα γίνει πορεία διαμαρτυρίας. Έτσι κατόπιν υποδείξεων της αστυνομίας θα κλείσουν οι σταθμοί του Μετρό. Και χέστηκε η Φατμέ στο Γενιτζαμί αν κλείσει το μετρό.

  Πάντα πέφτουν οι μάσκες και κανείς δεν μπορεί να κουκουλώσει την αλήθεια. Σκεφτείτε όσο μπορείτε ακόμα και δράστε. Γινόμαστε η αλλαγή που θέλουμε να δούμε στον κόσμο γιατί και η κοινωνία είναι ίδια με το κράτος τώρα και δεν της πάει να μένει έτσι.

@ναρχη          

Όσο Μπορείς

Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.

Μην την εξευτελίζεις πηαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ’ εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ώς που να γίνει σα μια ξένη φορτική.

Κ. Π. Καβάφης

Ευχαριστούμε για την παραχώρηση της εικόνας τον Wonder Jlaw 3

https://www.facebook.com/wonderjlaw3?fref=ts