Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

με φωτιά και με μαχαίρι

Διαβάζοντας ευρωπαϊκό δίκαιο…
Αυνανιζόμενος και μόνο στην ιδέα της πιθανής ρήξης…
Συλλογιζόμενος το αύριο…
Αγανακτισμένος από τους πανταχού ηλίθιους…
ΠΑΙΧΝΙΔΙ ΜΕΤΟΧΏΝ;;;;;;;;;;;

  Μπα, δεν είναι μόνο αυτό. Είναι κάτι παραπάνω. Είναι ένας επικοινωνιακός – πολιτικός πόλεμος. Ή μάλλον η προπαρασκευαστική περίοδος του που οι εκατέρωθεν  πλευρές χρησιμοποιούν διπλωματία και εκβιασμούς. Και όπως πάντα στους πολέμους, δεν  υπάρχουν καλοί και κακοί, όπως τυχόν θέλουν να παρουσιάσουν… Υπάρχουν συμφέροντα.
  
  Ο πόλεμος που έπεται, δεν θα είναι ανάμεσα στον Βαρουφάκη και τον Σόιμπλε, ούτε ανάμεσα στον Τσίπρα και την Μέρκελ.  Ο πόλεμος ήταν και θα είναι ταξικός. Τα ευρωπαϊκά (συμπεριλαμβανομένων βέβαια των ελληνικών) κεφάλαια, εναντίον των ευρωπαϊκών (συμπεριλαμβανομένων βέβαια και του ελληνικού) λαών. Και επειδή γνώσεις οικονομικών δεν κατέχω και επειδή ακόμα βλέπω και τα πράγματα λίγο επιφανειακά, χωρίς φιλοσοφικό και ξεκάθαρο πολιτικό υπόβαθρο, θα αρκεστώ σε τρεις τέσσερις σκέψεις.

1.      Η Ευρώπη δεν είναι αυτοσκοπός. Αυτοσκοπός είναι η «καλοπέραση» μας με την έννοια της ελευθερίας, της ανεξαρτησίας και της αυτοδιάθεσης, χαρακτηριστικά τα οποία κάθε λαός διεκδικεί. ΡΕ ΦΙΛΑΡΑΚΟ, αν εκεί που πίνεις αμέριμνος τον φρέντο σου έρθει κάποιος και στον πάρει τι θα κάνεις; Θα του αγοράσεις και τυρόπιτα ή θα του τον φέρεις καπέλο και θα τον αναγκάσεις να σου πληρώσει καινούργιο; Αν τώρα ο εν λόγω «νταής» είναι 50 κιλά παραπάνω από σένα, 30 πόντους ψηλότερος και με περίμετρο μπράτσου ίση με το μπούτι της μαμάς σου τότε τι θα κάνεις;(σημειωτέον εσύ έχεις 10 φίλους που είναι ανά πάσα στιγμή στην διάθεσή σου για ξύλο). Γι αυτό πριν διαδηλώσεις υπέρ η κατά της Ευρώπης, δώσε απαντήσεις σε αυτά τα ουσιώδη  ερωτήματα.

2.     Γκρίνιαζες που σου φέραν το μνημόνιο, γκρίνιαζες που σου κόψαν την σύνταξη, γκρίνιαζες που το παιδί σου δεν έβρισκε δουλεία και καλά έκανες. Για μία φορά κάποιος, έστω και στο ελάχιστο του ελαχίστου, προσπάθησε να πάει κόντρα σε όλο αυτό και γκρίνιαζες επειδή θα σε βάλει σε μία κατάσταση, χειρότερη από την προηγούμενη, που αν συνέχιζε να υφίστατο, θα σε έφτανε μετά από κάποια χρόνια στην ίδια κατάσταση με αυτήν που φοβάσαι ότι θα μπεις με το πρόσθετη στοιχείο της έλλειψης αξιοπρέπειας. (;;;;;;)

3.     Διαδήλωσες αγκαλιά με τους πιο κατάπτυστους ανθρώπους στην πολιτική showbiz, φώναξες για το δίκιο σου αλλά δεν συλλογίστηκες ότι αυτοί δεν φωνάζουν για το καλό των δικών σου ανθρώπων. Αντ’ αυτού νοιάζονται για την πάρτι τους.

4.     (ίσως το πιο σοβαρό από όλα) O επερχόμενος πόλεμος είναι ταξικός. Αυτό θα πει πως κι εγώ που στηρίζω την έξοδο από την Ε.Ε κι εσύ που στηρίζεις (καθυστερημένε) την παραμονή σε αυτήν, και ο τρίτος που την στηρίζει, αλλά ελπίζει να την αλλάξει (;;;;;), και οι τρεις λοιπόν είμαστε στον ίδιο λάκκο με τα ίδια φίδια να μας τριγυρνάνε έτοιμα να μας μπήξουν το θανατηφόρο τους δηλητήριο. Και αυτό σύντροφοι ονομάζεται κοινωνική τάξη. Και μέχρι να καταλάβετε ότι ανήκετε στην ίδια τάξη ζήτω που καήκαμε. Γιατί ο κάθε Βαρουφάκης, ο κάθε Άδωνης και ο κάθε Μπόμπολας , γνωρίζοντας ότι ανήκουν στην ίδια τάξη(κλασσική ενοποιημένη αστική τάξη που στα δύσκολα δεν μαλακίζεται), την τάξη που μας αντιμάχεται γαρ, θα κάνουν τα πάντα για να διατηρήσουν τα συμφέροντα τους ακέραια. Γιατί άλλωστε σε κάθε πόλεμο δεν υπάρχουν καλοί και κακοί. Υπάρχουν συμφέροντα…

  Ήρθε η στιγμή να διαλέξεις στρατόπεδο. Ποτέ οι μεσσίες δεν έκαναν σωστά την δουλειά που ο δύσμοιρός λαός τους ανέθεσε. Οι λαοί από μόνοι τους, με τα μόνα μέσα που τους παραχώρησε η ιστορία, χάρασσαν την διαδρομή τους. Με φωτιά και με μαχαίρι (ή με ούλτρεξ και με φέρι θα πω εγώ) πάντα ο κόσμος προχωρεί συνοψίζει ο Γκάτσος στον Κεμάλ του και κατ εμέ αυτή είναι η πορεία της ανθρώπινης ιστορίας. Το μέλλον είναι αβέβαιο (και πότε δεν ήταν άλλωστε;) και χρυσές λύσεις δεν υπάρχουν. Αν θαρρείς ότι σαν εργαζόμενος των 500 ευρώ ή σαν συνταξιούχος των 600ευρώ (που τα τρακόσια στα παίρνουν τα άνεργα παιδιά σου για να ζήσουν τα δικά τους παιδιά) το #ΜenoumeEuropi σου εξασφαλίζει μια ζωή ελεύθερη γεμάτη ανθρωπιά και όνειρα τότε για σένα υπάρχει και υπ. 5 σκέψη.

5. Είσαι κομματάκι βλαμμένος. Αστός δεν είσαι, ούτε θα γίνεις. Όταν λοιπόν θα τρέχεις κλαμένος να βρεις κάποιον μεσσία ή κάποια σανίδα σωτηρίας να σου αναζωπυρώσει το όραμα της ενωμένης και αδερφικής Ευρώπης τότε τα ίδια σου τα φίδια(βλ υπ. 4) θα σε κάνουνε παρέα γιατί που αλλού θα βρουν θύμα να μπαίνει μόνο του στο πιάτο και να φέρνει και τους φίλους του παρέα;


Υ.Γ: Στο ερώτημα «Και τι θα απογίνουμε τώρα χωρίς βαρβάρους;-οι βάρβαροι αυτοί ήσαν κάποια λύση» η απάντηση είναι ότι η ζωή για την οποία πολεμάμε και η οποία οραματιζόμαστε δεν έχει ανάγκη από βαρβάρους…
Μαλλιά Κουβαριασμένα





Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

υποσχέσεις

   Να ξέρεις, φίλε μου, πως ξέρω πώς είναι. Ξέρω πώς είναι να πονάει η ψυχή σου. Ξέρω πώς είναι να βουρκώνεις με τα πάντα, μόνο και μόνο επειδή δεν ξέρεις με τι να κλάψεις. Ξέρω πώς είναι να βλέπεις πράγματα, τη στιγμή που δε θες να βλέπεις τίποτα. Και από την άλλη, ξέρω πώς είναι να μη βλέπεις τίποτα, τη στιγμή που θα ήθελες να βλέπεις τα πάντα.      Δεν ξέρω ποιο είναι το μεγαλύτερο ψέμα που έχουμε πει. Αλλά ξέρω ποιο είναι το ψέμα που μας πληγώνει περισσότερο. «Θα είμαι δίπλα σου». Μας ενοχλεί ο μέλλοντας; Μήπως μας ενοχλεί η λέξη «δίπλα»; Ή απλώς δεν αντέχουμε αυτές τις λέξεις στη σειρά επειδή γνωρίζουμε όλον τον εγωισμό και την επιπολαιότητα που κρύβεται από πίσω;      Εγωισμός, επειδή αυτός που την ξεφουρνίζει, έχει περισσότερη ανάγκη να είναι δίπλα μας απ’ ότι εμείς δίπλα σε αυτόν. Επιπολαιότητα, γιατί δεν αναλογίζεται την ευθύνη του μέλλοντα στις πλάτες του. Και μας γεμίζει με ουτοπικές προσδοκίες.      Ευτυχώς, δεν έγινα ποτέ ο λόγος που κρυώνεις. Όλα γίνονταν λι

διττή φύση/δύση

καπιταλισμός/σοσιαλισμός . δουλεύεις. η δουλειά σου, αποφέρει κάποιο προϊόν το οποίο αγοράζεται και έτσι υπάρχει κέρδος. το κέρδος το μοιράζεσαι μαζί με τα αφεντικά, τα οποία δουλεύουν κάνοντας κάποια τηλεφωνήματα ή και καθόλου δουλειά, αλλά έχουν το άγχος. φύση/κρίση. η φύση του ανθρώπου νου καπιταλισμού τα έφερε έτσι ώστε ήρθε η κρίση έχει οδηγήσει στο να παρακαλάς κάποιον να δουλέψεις για αυτόν, και να σου δώσει ένα μικρό κομμάτι από αυτά που θα παράξεις. πολλές φορές, και αφιλοκερδώς, ελπίζοντας πως δεν χρειάζεται να ted ρέφεσαι καν. οι συνθήκες στις οποίες θα δουλέψεις, θα είναι επίσης, όποιες επιθυμεί ο εργοδότης. πάτος/κράτος. το κράτος, παρέχει προστασία στον εργαζόμενο απέναντι στους κακούς εργοδότες, απολύοντας τον εργαζόμενο δίχως προειδοποίηση μέσα σε μια μέρα για να πούμε  ερτ1  παράδειγμα. επίσης, παρέχει κοινωνικά αγαθά όπως φροντιστήρια για την παιδεία, χαράτσια για να μείνεις, φυλακισμένες οροθετικές για την ισότητα, ράντζα για  την υγεία, και φό

της λήθης το πηγάδι

·         λήθη   <   αρχαία ελληνική   λήθη   <   λήθω ουσιαστικό,  θηλυκό Ορισμός : η  λησμονιά , το σβήσιμο από τη μνήμη, το να μη θυμάσαι πια                  η  λησμονιά , η κατάσταση κατά την οποία δεν σε θυμάται κανείς ·         Συγγενικές λέξεις: λάθος, λαθραίος, αλήθεια       Άραγε πόσα άτομα αναγκάστηκες να ξεχάσεις και να αφήσεις πίσω και πόσα ακόμα θα υπάρξουν στη ζωή σου; Κάποια από αυτά τα επέλεξες εσύ, κάποια λαθραία εισέβαλαν στη ζωή σου, μα όλα κατέληξαν να σου είναι απαραίτητα. Και όμως ήρθε η μέρα που τα άτομα αυτά σε πρόδωσαν, σε πλήγωσαν, σε απέρριψαν. Ήταν λάθος σου που τους επέτρεψες να γίνουν αναπόσπαστο κομμάτι σου; Δεν έχει σημασία πια. Το μόνο που προσπαθείς μανιωδώς είναι να απαλλαγείς από το αίσθημα του θυμού, την απώλειας, της απόγνωσης. Και τότε για σένα η λύση είναι μονόδρομος και στην ταμπέλα αναγράφεται ξεκάθαρα η λέξη «λήθη».   Χτίζεις έναν τοίχο άρνησης ανάμεσα σε σένα και το παρελθόν σου. Με όσο εγωισμό σου έχει απομείνει και την