Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

πώς έμαθα να περπατώ στη βροχή

  Σχέσεις έρχονται, δυναμώνουν, συμπληρώνουν, σβήνουν, περνούν, πληγώνουν… Κι εγώ αφήνομαι, ποθώ, δένομαι, νιώθω, πονώ… Τόσο συχνός αυτός ο πόνος, διαρκώς δίπλα μου. Ο άλλος, ο άγνωστος, ο απέναντι, τον κοιτάζω μελαγχολικό και πλάθω ιστορίες για την δική του θλίψη. Και τότε θυμάμαι  εκείνο το βράδυ με σένα στην βροχή...

  Απόρριψη, προδοσία, φρούδες ελπίδες, σπασμένα όνειρα. Χάνω τον έλεγχο της ίδιας μου της ζωής, δε με ρωτούν παρά μου ανακοινώνουν, δεν αποφασίζω παρά δέχομαι. Ψάχνω το μεταίχμιο ανάμεσα στο σωστό και το λάθος, την αλήθεια και τις δικαιολογίες, την ελπίδα και την θλίψη. Κάθε προσπάθεια μου πέφτει και σπάει και γίνεται κομμάτια, κομμάτια που πληγώνουν τον εγωισμό μου. Μα ο δικός σου εγωισμός, βρίσκει βαριά στους ώμους του την θλίψη μου.

  Και το δικό μου βάρος; Πρέπει  να ξεχάσω, να σβήσω αναμνήσεις, να θάψω μέσα μου ένα κεφάλαιο ζωής, ώσπου να πάρω βαθιά ανάσα και να γυρίσω σελίδα. Και προσπαθώ αρκετά να ξεφύγω από τον αφιλόξενο ωκεανό που κρύβεις μέσα σου και να αναπνεύσω, αλλά η προσπάθεια μου είναι μάταιη. Η σελίδα στο βιβλίο μου δε γυρνά, μόνο μου κόβει τα δάχτυλα, ώστε να μην μπορώ να αγγίξω ξανά κανέναν όπως εσένα. Μένω στην τελευταία σελίδα της ιστορίας μου - της ιστορίας μας - και την διαβάζω ξανά και ξανά και κάπου στην εκατοστή φορά, νιώθω πως χάνω κάθε ίχνος λογικής και οδηγούμαι σε μία παράνοια σεναρίων και υποθέσεων. Κι ενώ έχω θρηνήσει σχέσεις με άδοξο τέλος, κάθε φορά σαν πρώτη φορά μου μοιάζει και με πονά που χάθηκε ακόμα μια στο κάτι και στο τίποτα του μυαλού σου.

  Κάθε βροχή θα μου θυμίζει κι ένα άδοξο τέλος, μαζί και το δικό μας. Η ίδια βροχή που έπεφτε πάνω μας, ενώ γκρίνιαζες να τρέξω στο αυτοκίνητο, αυτή η βροχή έμεινε να καλύπτει κάθε δάκρυ τη μέρα που έφυγες. Βροχή συναισθημάτων - έντονων, αληθινών, προδομένων. Δεν ξέρω πως θα ξημερώσουν οι επόμενες μέρες και πόσο καιρό θα καλύπτουν σύννεφα τον ουρανό μου, ξέρω μόνο πως χρειάζεται χρόνος και υπομονή για να νιώσω ξανά τον ήλιο να με ζεσταίνει σαν ένα νέο άγγιγμα.
 

  Και κάπως έτσι, έμαθα να περπατώ στη βροχή... μόνη πια…
Νόμος του Murphy

Ετικέτες

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

υποσχέσεις

   Να ξέρεις, φίλε μου, πως ξέρω πώς είναι. Ξέρω πώς είναι να πονάει η ψυχή σου. Ξέρω πώς είναι να βουρκώνεις με τα πάντα, μόνο και μόνο επειδή δεν ξέρεις με τι να κλάψεις. Ξέρω πώς είναι να βλέπεις πράγματα, τη στιγμή που δε θες να βλέπεις τίποτα. Και από την άλλη, ξέρω πώς είναι να μη βλέπεις τίποτα, τη στιγμή που θα ήθελες να βλέπεις τα πάντα.      Δεν ξέρω ποιο είναι το μεγαλύτερο ψέμα που έχουμε πει. Αλλά ξέρω ποιο είναι το ψέμα που μας πληγώνει περισσότερο. «Θα είμαι δίπλα σου». Μας ενοχλεί ο μέλλοντας; Μήπως μας ενοχλεί η λέξη «δίπλα»; Ή απλώς δεν αντέχουμε αυτές τις λέξεις στη σειρά επειδή γνωρίζουμε όλον τον εγωισμό και την επιπολαιότητα που κρύβεται από πίσω;      Εγωισμός, επειδή αυτός που την ξεφουρνίζει, έχει περισσότερη ανάγκη να είναι δίπλα μας απ’ ότι εμείς δίπλα σε αυτόν. Επιπολαιότητα, γιατί δεν αναλογίζεται την ευθύνη του μέλλοντα στις πλάτες του. Και μας γεμίζει με ουτοπικές προσδοκίες.      Ευτυχώς, δεν έγινα ποτέ ο λόγος που κρυώνεις. Όλα γίνονταν λι
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα

διττή φύση/δύση

καπιταλισμός/σοσιαλισμός . δουλεύεις. η δουλειά σου, αποφέρει κάποιο προϊόν το οποίο αγοράζεται και έτσι υπάρχει κέρδος. το κέρδος το μοιράζεσαι μαζί με τα αφεντικά, τα οποία δουλεύουν κάνοντας κάποια τηλεφωνήματα ή και καθόλου δουλειά, αλλά έχουν το άγχος. φύση/κρίση. η φύση του ανθρώπου νου καπιταλισμού τα έφερε έτσι ώστε ήρθε η κρίση έχει οδηγήσει στο να παρακαλάς κάποιον να δουλέψεις για αυτόν, και να σου δώσει ένα μικρό κομμάτι από αυτά που θα παράξεις. πολλές φορές, και αφιλοκερδώς, ελπίζοντας πως δεν χρειάζεται να ted ρέφεσαι καν. οι συνθήκες στις οποίες θα δουλέψεις, θα είναι επίσης, όποιες επιθυμεί ο εργοδότης. πάτος/κράτος. το κράτος, παρέχει προστασία στον εργαζόμενο απέναντι στους κακούς εργοδότες, απολύοντας τον εργαζόμενο δίχως προειδοποίηση μέσα σε μια μέρα για να πούμε  ερτ1  παράδειγμα. επίσης, παρέχει κοινωνικά αγαθά όπως φροντιστήρια για την παιδεία, χαράτσια για να μείνεις, φυλακισμένες οροθετικές για την ισότητα, ράντζα για  την υγεία, και φό
1 σχόλιο
Διαβάστε περισσότερα

της λήθης το πηγάδι

·         λήθη   <   αρχαία ελληνική   λήθη   <   λήθω ουσιαστικό,  θηλυκό Ορισμός : η  λησμονιά , το σβήσιμο από τη μνήμη, το να μη θυμάσαι πια                  η  λησμονιά , η κατάσταση κατά την οποία δεν σε θυμάται κανείς ·         Συγγενικές λέξεις: λάθος, λαθραίος, αλήθεια       Άραγε πόσα άτομα αναγκάστηκες να ξεχάσεις και να αφήσεις πίσω και πόσα ακόμα θα υπάρξουν στη ζωή σου; Κάποια από αυτά τα επέλεξες εσύ, κάποια λαθραία εισέβαλαν στη ζωή σου, μα όλα κατέληξαν να σου είναι απαραίτητα. Και όμως ήρθε η μέρα που τα άτομα αυτά σε πρόδωσαν, σε πλήγωσαν, σε απέρριψαν. Ήταν λάθος σου που τους επέτρεψες να γίνουν αναπόσπαστο κομμάτι σου; Δεν έχει σημασία πια. Το μόνο που προσπαθείς μανιωδώς είναι να απαλλαγείς από το αίσθημα του θυμού, την απώλειας, της απόγνωσης. Και τότε για σένα η λύση είναι μονόδρομος και στην ταμπέλα αναγράφεται ξεκάθαρα η λέξη «λήθη».   Χτίζεις έναν τοίχο άρνησης ανάμεσα σε σένα και το παρελθόν σου. Με όσο εγωισμό σου έχει απομείνει και την
Δημοσίευση σχολίου
Διαβάστε περισσότερα